Sandra Beckerman: 'Overheid moet stoppen met mensen minachten'

Met name in haar strijd voor aardbevingsgedupeerden lijkt ze onvermoeibaar. Het fragment dat ze het even te kwaad krijgt op het spreekgestoelte van de Kamer tekent haar betrokkenheid. 'Ik baalde toen van mezelf. Ik wilde niet dat dat gebeurde, maar het gebeurde toch. Het raakte me hoe onverschillig collega's daar stonden, terwijl Groningers het leven zuur wordt gemaakt.'

'Iedereen die mij kent weet ik dat ik m???n priv??leven bijna nooit huil. Maar als de overheid zo met mensen omgaat raakt me dat echt persoonlijk.'

'Het wordt al een chronische ramp genoemd door wetenschappers. Het is gekend onrecht, in plaats van ongekend onrecht zoals we bij de toeslagenaffaire hebben gezien. De Kamer en het kabinet laten het namelijk nog steeds gebeuren.'

'We voeren een ongelijke strijd. Er is meer dan vierhonderd miljard verdiend door de staat. Maar negen jaar na Huizinge worden Groningers nog steeds aan hun lot overgelaten', aldus het Kamerlid.

De situatie in Groningen zegt alles over de instelling van de overheid, vindt Beckerman. 'Je ziet dat vaker: dat de overheid, onze staat, mensen wantrouwt. Er zijn andere Kamerleden die dit onrecht ook zien en van mening zijn dat de overheid moet stoppen met het minachten van mensen. Maar er zijn ook collega???s die daar veel te weinig aan doen.'

Beckerman werd geboren in het Utrechtse Veenendaal en kwam als zeventienjarige in Groningen terecht. Vele jaren later promoveerde ze als archeoloog aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Groningen en Beckerman, het was liefde op het eerste gezicht. Zozeer zelfs dat ze zich heeft voorgenomen Groningen nooit meer te verlaten. 'Dat heb ik op ????n dag besloten. Ik kwam hier op mijn zeventiende en dacht: dit is het.'

Haar liefde voor de archeologie ontstond nog eerder; het SP-Kamerlid wist al vanaf haar achtste dat ze archeoloog wilde worden. 'Je bent op zoek naar iets waarvan je niet weet dat je het kwijt bent. Het is wetenschap met je poten in de klei. Archeologie is van iedereen. Alles wat je vindt gaat over de hele samenleving.'

Toch werd het de politiek. Eerst was ze voorzitter van de SP in Stad en werd ze lid van de Provinciale Staten. Vervolgens ging ze aan de slag bij het wetenschappelijk bureau van de SP om uiteindelijk in de Tweede Kamer te belanden. 'Het Kamerlidmaatschap is niet per se mijn droombaan, maar ik vind wel dat de strijd gevoerd moet worden. Dat is mijn drijfveer.'

Op dit moment is het reces, de zomervakantie van twee maanden voor politiek Den Haag. 'Twee maanden vakantie vind ik echt belachelijk, het is veel te lang. Ik heb zelf drie weken echt vakantie.' De andere tijd zit Beckerman niet stil, vertelt ze. 'Ik ga naar Stedum. Ik krijg veel klachten over woningstichting Wierden en Borgen. Ik ga langs de deuren om te vragen welke klachten mensen hebben.'

Het werk van Kamerlid Beckerman gaat dus gewoon door, ook tijdens het reces. 'Dat heb ik zelf ook nodig. In Den Haag is het toch allemaal de waan van de dag. Dit zijn de weken waarin je kan doen waar je in Den Haag niet aan toekomt.'