Olympische serie: Henk offert zich op bij schermen

Schermen draait om het uitdagen van de tegenstander en op het juiste moment toeslaan. Het gaat erom dat je de opponent raakt, hetzij op de torso (romp) of het hele lichaam. Zelfs de kleine teen telt. Alles gaat met respect. Slaan of prikken op het masker is uit den boze. Er zijn regels zoals in elke sport. De scheidsrechter beslist.

Fred Hilhorst zorgt voor mijn uitrusting. Hij is het voorbeeld van iemand die op latere leeftijd begonnen is met schermen. Dus het zou ook wel iets voor mij kunnen zijn. Eerst trek ik een stevig shirt aan om de borst en buik te beschermen. Een soort kogelvrij vest. Een handschoen voor de gewapende hand komt erbij en tot slot een masker. Deze moet stevig op het hoofd zitten.

Vervolgens gaan we de passen die je maakt bij het schermen droog oefenen. De ene voet staat richting de tegenstander, de andere staat daar dwars achter. Ook het groeten legt Fred mij uit. Eerst gaat het wapen richting de tegenstander dan naar de scheidsrechter en tot slot sla je het wapen naar achteren. De strijd kan beginnen.

Ik merk dat ik nog veel souplesse mis. Ik kan Fred niet ontwijken en hij prikt mij van alle kanten lek. Waar hij met één stap heel dichtbij komt, is het voor mij een hele toer om hem te verrassen. Want ook dat is schermen: snelheid en verrassen. Voor een echte wedstrijd met scheidsrechter en scorebord is het na een korte les eigenlijk nog te vroeg.

Toch waag ik me eraan. Ik verlies met 5-0 van een jonge vent die mij als gewillig slachtoffer ziet. Het is voor hem gewoon een lekkere training.