Eerste Groningse stadspredikant hoopt kerk en stad met elkaar te verbinden

Tegen tien uur 's ochtends zit Versloot al op zijn post. Vanuit zijn werkkamer in de Martinikerk heeft hij een mooi uitzicht op het Martinikerkhof, waar altijd wel mensen doorheen wandelen, weer of geen weer. Terwijl orgelklanken door de kerk galmen - de kerk wordt ook gebruikt voor lessen voor conservatoriumstudenten - probeert Versloot te zoeken naar hoe hij zijn nieuwe rol als Stadspredikant moet vormgeven.

Sinds 1 september is Versloot officieel aangesteld. De Protestantse Kerk in Groningen wilde al langer een stadspredikant aanstellen. 'De kerk vond het belangrijk om één gezicht te hebben naar de Groningse samenleving.'

Dat de keuze daarbij op Versloot viel was niet zo gek. Hij is al vijf jaar gemeentepredikant van de Martinikerk. In die hoedanigheid leidde hij veel kerkdiensten op zondagochtend, en was hij er vooral voor de leden van die kerk.

In de vijf voorgaande jaren maakte de nieuwe stadspredikant al tijd en ruimte vrij om zich te richten op Groningers van buiten de kerk. 'Onderdeel van mijn werk was namelijk om de kathedrale functie van de kerk te vergroten.'

Dat wil zeggen: de deuren van de kerk zoveel mogelijk open, ruimte geven aan mensen, niet-kerkelijk en kerkelijk, om hun hart te kunnen luchten, om tot rust te komen of om te genieten van het mooie gebouw. 'Ook de verbinding zoeken met de buitenwereld was en is voor mij heel belangrijk.'

Zo belde hij onder meer aan bij overburen Vindicat. 'Ik wilde met hen kennis maken. Vindicat lag al een tijd onder een vergrootglas, onder meer vanwege mishandelingen tijdens de ontgroeningsperiode. Ik legde hen toen het idee voor dat ik had om wekelijks een biechtspreekuur te houden. Dat houdt in dat mensen, al dan niet op afspraak, de kerk binnen kunnen lopen om hun hart te luchten.'

Hij merkte dat hier behoefte aan was. Overigens niet alleen bij sommige leden van Vindicat, maar bij heel veel mensen. 'Het idee om Lucht je hart als titel te gebruiken kwam bij Vindicat vandaan.

Al een aantal jaar kunnen mensen op woensdagmiddagen tussen drie en vijf uur langskomen voor een gesprek. Iedere week neemt Versloot plaats in het Boter en Brood-huisje, aan de Grote Markt-kant van de kerk. Voor zich heeft hij een bijbel, een liedbundel en een kaars. Bewust doet hij de luiken van de ruimte open.

'In de vroege oosterse kerk was de plek waar mensen gingen biechten zichtbaar voor iedereen. Dat was om het biechten minder geheimzinnig te maken. Iedereen zag van elkaar dat ze wel iets op hun kerfstok hadden. Daar probeer ik bij aan te sluiten. Maar uiteraard horen mensen van buiten niet wat er gezegd wordt.' Versloot heeft een beroepsgeheim.

Deze woensdagmiddag is het rustig, mede door het wisselvallige weer. Op een groep studenten na die een rondleiding krijgen loopt niet storm. Het geeft Versloot de tijd om eerdere ontmoetingen aan te halen.

Zo vertelt hij over vier vrouwen die in de coronatijd aanklopten op de kerkdeuren. 'Ze waren vanuit het ziekenhuis hier naartoe gesneld, omdat de man van een van de vier in kritieke toestand in het ziekenhuis lag door corona. 'Ze kwamen uit Rotterdam, waren niet kerkelijk, maar waren zó wanhopig en verdrietig, dat ze merkten dat dit leed hun krachten te boven ging. Ze wilden voor zich laten bidden.'

Dat deed Versloot, na eerst hun verhaal te hebben aangehoord. Hij zag na die tijd opluchting bij de vrouwen. 'Ze zeiden ook: 'We kunnen weer verder'. Het is heel mooi om op die manier iets voor mensen te kunnen betekenen.'

Hij hoopt bij te dragen om de drempel van de kerk zo laag mogelijk te hebben voor mensen, ook al geloven ze niet. Dat doet hij bijvoorbeeld met onder andere Spoor van Licht, waarin de kerk verlicht is met louter kaarsjes. Iedereen kan er zelf dan ook één aansteken. Daarnaast zijn er al een tijdje Engelstalige vieringen, speciaal voor de vele internationale studenten die de stad rijk is. 'Ik vind dat deze studenten ook een thuis moeten kunnen vinden bij ons in de kerk', zegt Versloot beslist.

Door zijn functie als stadspredikant hoopt Versloot dat de kerk op een heel prettige manier samenwerkt met allerlei organisaties in de Groningse maatschappij om het leven in de stad leefbaarder te maken. Als dat lukt, dan is voor Versloot zijn missie geslaagd.