Drie aardbevingen binnen 24 uur: 'Ik voel me niet meer veilig in ons eigen huis'

Zeerijp bij binnenkomst
Zeerijp bij binnenkomst © Joyce Kranenborg/RTV Noord
Maandag werd onze provincie opgeschrikt door drie aardbevingen. Gisteren in de vroege ochtend beefde de aarde in Zeerijp, halverwege de middag was er een beving in Appingedam en vlak voor elven maandagavond was het opnieuw raak in Zeerijp.
'Ik was net op bed en ik dacht eigenlijk dat ik een droom had', vertelt Helga de Rooy, inwoonster van Zeerijp. 'Maar het was geen droom, het was eigenlijk hetzelfde als gisterochtend vijf uur. Je voelt je huis gewoon heen en weer bewegen. Heftig. Dan ga je wel even denken van: 'Oké, en nu?'
Vooral de zorgen overheersen, legt ze uit: 'Wat doet het met je huis en wat doet het met je kinderen? Het is geen prettig gevoel. Je huis heb je netjes, alles is hersteld twee jaar geleden. Gisteren toevallig een herinnering van 'we zijn terug in onze herstelde woning' en dan krijg je twee aardbevingen.'

'Je wilt je kind een gewone toekomst geven'

Echt tijd voor een goede check is er nog niet geweest. 'Maar we hebben gisteren wel een kort rondje door de woning gedaan, alleen nog niet met een grote lamp erbij. De ergste plek die wij ooit hebben gehad hier in onze kamer hebben we twee jaar geleden laten behangen om het niet weer in het oog te krijgen. Dan heb je een woning van nog geen twintig jaar oud. Dan vraag je je wel af wat het echt doet met je huis.'
Soms denk je, we gaan hier niet weg. Aan de andere kant: dit is geen leuk gevoel meer
Helga de Rooy - inwoonster Zeerijp
'We doen er niks tegen', verzucht de inwoonster van Zeerijp. 'Er is zoveel geboord en we weten dat het nog lang niet afgelopen is, waarschijnlijk nooit. Maar na de beving van 3.4 toen in 2018 ga je wel denken: 'Waar woon je nu eigenlijk'? Het heeft invloed op je woning en op je gezinsleven. Mijn oudste zoon appte vanochtend ook al: 'Kut, het is de derde in 24 uur'. Je wilt je kind een gewone toekomst geven.'
Drie bevingen binnen 24 uur: 'Geen leuk gevoel meer'
'Soms denk je 'we wonen in Groningen en we gaan hier niet weg, want we hebben hier ook de familie. Maar aan de andere kant, het is geen leuk gevoel meer zo', denkt ze hardop.
Na de aardbeving kon ze de slaap niet direct vatten. 'Ik ben even wakker gebleven. Het raast door je lichaam, je weet niet wat er nog meer gaat gebeuren. En gisteren lagen Facebook en WhatsApp er allemaal uit, dus ik kon niet direct checken of het echt zo was. Maar toen ik opnieuw wakker was, bleek het echt.'

'Ik zit mijn tijd wel uit'

Harry Haayer heeft niks gemerkt van de aardbevingen. ''s Nachts slaap ik', zegt hij. Druk maakt hij zich er ook niet over. 'Je kunt je er wel druk om maken, maar dan heb je alleen jezelf er mee, want het helpt toch niks.'
Op tv staan ze met tranen in de ogen te vertellen hoe erg het voor ons is, en vervolgens gaan ze over de orde van de dag
Harry Haayer
Hij klinkt moedeloos. 'Misschien triest dat ik er zo over denk. Ik ken iemand met wie ik ging motorrijden, hij verdiepte zich er echt in. Maar hij woont hier al niet meer. Zijn dokter had gezegd dat hij beter weg kon gaan, hij werd stapelgek. En nu heb ik zoiets van, kijk overal maar op tv. Ze staan daar met tranen in de ogen te vertellen hoe erg het is voor ons en dan gaan ze weer over tot de orde van de dag. Ze geven er niks om. Waarom zou ik dat dan wel doen? Ik zit mijn tijd wel uit.'
De Noorderstraat in Zeerijp
De Noorderstraat in Zeerijp © RTV Noord
'Ik heb wel een huurwoning', nuanceert Haayer. 'Als je een eigen woning hebt dan kan ik het me goed voorstellen dat je daar meer last van hebt.' In het dorp klinken verschillende geluiden. 'Maar dat is logisch. Sommige oudjes moeten hun huis uit omdat het onveilig is.'

Nieuwe scheuren

'We schrokken weer wakker, net als gisterochtend', vertelt inwoonster Diane Groenewold. 'Mijn man voelde en hoorde hem. Die van Appingedam heb ik niet gevoeld, dat was overdag. Dan zijn we bezig en dan voel je hem niet zo erg. Maar als je in bed ligt, je bent in huis, dan voel je hem wél. Mijn man was gistermorgen om 5 uur wakker. Die zat achter het huis en die heeft het niet gevoeld, ik binnen dus wel. Het is toch de trilling van het huis.'
Met de energie en alles wat je in je huis moet stoppen, zijn we wel een beetje klaar
Diane Groenewold - inwoonster Zeerijp
'Je wordt wakker en dan denk je: wat gebeurt me? Je ligt te trillen en je hoort een hele doffe dreun. Alsof iemand iets laat vallen', legt Groenewold uit.
Wat doe je dan? 'Dan doe je niks. Je blijft gewoon liggen en denkt: 'Het is de zoveelste.' Ik heb net al even gekeken en toen zag ik alweer twee scheurtjes in de stenen zitten, dus daar gaan we weer. Maar de echte gevolgen komen pas een halfjaar na die tijd, dan pas zien we de scheuren die zijn ontstaan.'
'Het wordt wel vergoed, maar je energie en alles moet je in je huis stoppen, daar zijn we wel een beetje klaar me.' Over de afhandeling is ze ook niet te spreken: 'Een half jaar terug kwam er weer iemand bij ons met een mooi papier, bla bla bla. Ze zijn zo ingestudeerd dat wij niet eens de kans krijgen om ons verhaal te vertellen. 'Ja mevrouw, het is wel erg dat u het zich zo aantrekt', zeggen ze dan. Dat is toch logisch? Het is ons huis, we werken hier allebei voor.'

'Laat het maar instorten'

'Drie op één dag is vreselijk', vervolgt Groenewold. 'Hoe ziek is de wereld op het moment. Het zijn niet alleen de aardbevingen, maar hier moet wel iets mee gebeuren. Het komt gewoon niet goed, wat hier allemaal gebeurt. Het maakt me heel boos.'
Ik voel me niet meer veilig in ons eigen huis
Diane Groenewold
'Ik voel me niet meer veilig in ons eigen huis', verzucht ze. En dat gevoel is niet nieuw. 'We hebben twee jaar geleden toen we op vakantie waren al gezegd, laat er maar een beste aardbeving komen en laat het maar instorten. Misschien zijn we dan van al die ellende af.'