Dansmarathon-deelneemster betreurt kritiek: 'Geen moment onveilig gevoeld'
Dansmarathon was uitputtingsslag
Ze heeft een zere voet en een 'katerig gevoel', maar verder heeft Dansmarathon-deelneemster Caitlin uit Groningen haar prestatie goed verwerkt. Dat het SBS-programma veel kritiek kreeg, vindt ze jammer.
In de vijftig uur durende SBS-show 'De Dansmarathon' namen honderd koppels het tegen elkaar op. Het doel? Zo lang mogelijk dansen met zo min mogelijk rust. Voor de winnaars lag honderdduizend euro klaar.
Dertig minuten slaap, 43 uur dansen
Zaterdagavond om 22:00 uur kwam er een einde aan de beproeving, maar toen waren de Groningse Caitlin (29) en haar danspartner Tresor (31) er al niet meer bij. Ze moesten zeven uur voor het einde moegestreden opgeven. 'We hadden maar dertig minuten geslapen', vertelt Cailtin.
'Bijna een soort mishandeling'
De uitputtingsslag zorgde voor de nodige kritiek op social media. En ook presentatrice Wendy van Dijk nam geen blad voor de mond. Zij noemde bij de NOS het ‘bijna een soort mishandeling’. Caitlin ziet dat anders.
‘Je gaf je vrijwillig op voor het programma en wist vooraf precies hoe de vork in de steel zat. Je kon op ieder moment stoppen. De kritiek vind ik dus jammer. Er was een enorm medisch team en we werden goed in de gaten gehouden. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld.'
Ik heb ook vaak heel hard staan huilen op de dansvloer
Caitlin en haar partner zagen tijdens de show geregeld deelnemers flauwvallen. Die werden per brancard afgevoerd. 'Daar was ik me wel bewust van, maar we hoorden ook direct dat het niks ernstigs was. Je gaat door grenzen heen en daagt jezelf uit. Je lichaam geeft het wel aan als het echt misgaat. Dan val je flauw. Dat klinkt heftig, maar dat valt wel mee. Met goed eten, drinken en slapen en ben je er weer.'
Geliefden zorgden voor nieuwe kracht
De moeilijkste momenten beleefde Caitlin midden in de nacht. 'Tussen drie en vijf uur 's nachts was de slaapdruk het hoogst. Dat waren echt zware momenten. Ik heb ook vaak heel hard staan huilen op de dansvloer. Je raakt uit balans. Door constant die harde muziek om je heen, sta je helemaal aan. Als er geliefden langkwamen, braken we gewoon. Maar dat gaf ons ook kracht.'
Hoewel Caitlin het 'een heel bijzondere ervaring' noemt, zou ze bij een eventuele tweede editie niet snel weer meedoen. 'Ik wilde kijken hoever ik zou kunnen gaan. Wanneer maak je dat nou mee? Maar of ik het nog een keer zou doen? Ik denk het niet.'
