Rense Sinkgraven geeft in nieuwe roman inkijkje in de duivensport

Voormalig Stadsdichter van Groningen Rense Sinkgraven (1965) groeide op in Smilde. Van een buurman kreeg hij daar zijn eerste duiven en raakte verslingerd aan de duivensport. ‘Eigenlijk wilde ik altijd meedoen aan die lange vluchten zoals in mijn roman maar dat is nooit gelukt’, vertelt Sinkgraven.

Nadat hij in militaire dienst moest, besloot hij uiteindelijk met de duivensport te stoppen. ‘Mijn moeder heeft het toen nog een tijdje voor me gedaan, maar dat was eigenlijk geen doen.’

Een van de lange vluchten waar de jonge Sinkgraven van droomde om aan mee te doen, is de beroemde Grand Prix St. Vincent. Die wedstrijd, over zo’n 1250 kilometer, start bij de Spaans-Franse grens en geldt als de Parijs-Roubaix van de duivensport.

‘Als je daar prijzen kan winnen, dan hoor je er echt wel bij’, vertelt duivenmelker Johan Groenbroek uit Wagenborgen over de St. Vincent.

Groenbroek is enthousiast over Dorus de doffer. Voordat het boek naar de drukker ging, vroeg Sinkgraven hem het boek te controleren op eventuele foutjes.

‘Ik kon mezelf wel vinden in Wicher, een van de hoofdpersonages. Hij houdt duiven zoals ik dat ook doe. Op een natuurlijke manier. Ik vond het erg leuk om te lezen, het geeft een goed beeld van het wereldje. Vooral ook de onderlinge jaloezie.’

Inmiddels hebben een paar duivensportcollega’s van Groenbroek zich voor een exemplaar van het boek gemeld.

In het boek leren we twee duivenmelkers kennen. De één gaat voor een wetenschappelijke aanpak. De ander gelooft in een natuurlijke manier van duivenhouden. Beide melkers zitten te wachten op de komst van hun kampioensduiven.

‘Duiven zijn geweldige beesten om mee te werken en dan die spanning van de vluchten, dat je zit te wachten en hoopt dat die van jou de eerste wordt. Zelf deed ik niet mee aan die lange vluchten, maar een vriend van me wel en dan zaten we naast elkaar in spanning te wachten’, vertelt Sinkgraven enthousiast.

Werden vroeger op de nationale radio speciale lossingsberichten voor de duivensporters voorgelezen, tegenwoordig komt de sport vooral in het nieuws als er weer een aantal topduiven zijn gestolen.

Groenbroek heeft daar voor speciale maatregelen genomen rond zijn duivenrennen: ‘Ik heb een camera op de hokken gericht en overal sloten op de rennen, maar zelf ben ik niet zo bang voor diefstal. Mensen die echt goeie duiven hebben, die grote prijzen hebben gevlogen, kijken wel goed uit, want daar zijn de dieven wild op.’

Vooral in Azië is de duivensport tegenwoordig erg populair. De diefstallen zouden daar mee te maken hebben. In Nederland loopt het aantal duivenmelkers gestaag terug.

‘Ik wou heel graag de wereld van de duivenmelkers beschrijven als een spannend avontuur en misschien helpt het om de populariteit van de duivensport weer wat te vergroten’, besluit Sinkgraven.