Oud-Groninger van het Jaar Hannie Havenga: 'Het is een enorme eer, maar het had niet gehoeven'

Hannie Havenga is Groninger van het Jaar in 2014
Hannie Havenga is Groninger van het Jaar in 2014 © Andries Hof
De nominaties voor de Groninger van het Jaar kunnen weer worden ingezonden. Daarom spreken we dagelijks met (familie of bekenden van) oud-winnaars over hoe zij het winnen van de eretitel hebben ervaren en wie zij dit jaar zouden willen nomineren. Vandaag: ‘topvrijwilligster’ Hannie Havenga.
In Garmerwolde was er in 2014 geen twijfel over mogelijk: allesdoener Hannie Havenga moest de titel Groninger van het Jaar krijgen. Een verbindende factor in het dorp die bovendien liet zien dat geen enkel idee te gek is. ‘De drijvende kracht achter een heel dorpsleven’ volgens sommigen, maar zelf blijft ze bescheiden: ‘De prijs is me overkomen en ik heb er jarenlang van genoten, maar het had echt niet gehoeven, hoor.’

De verbinding herstellen

Geen activiteit in Garmerwolde ging voorbij zonder dat Havenga erbij betrokken was. In 2014 was ze de motor achter de theatervoorstelling ‘Verbroken Verbinding’ over de geschiedenis van Garmerwolde. Havenga vertelt: ‘Het was 150 jaar geleden dat het Eemskanaal gegraven werd, wat er destijds voor zorgde dat het dorp in tweeën werd gesplitst. Daar wilden we graag een toneelstuk over maken, dat uiteindelijk uitliep op een enorm project waar het hele dorp aan meewerkte.’
Je kunt heel veel mensen samenbrengen, er is alleen even iemand nodig die de boel aanjaagt
Hannie Havenga - Groninger van het Jaar 2014
Met het toneelstuk maakte Havenga op symbolische wijze de ‘verbroken verbinding’ in Garmerwolde weer verbonden. ‘In een dorp zijn er ontzettend veel mensen die iets kunnen en die ook willen helpen, maar je moet ze wel aanzetten. Dat heb ik blijkbaar kunnen doen. We hadden veel mensen nodig voor het toneelstuk en het was prachtig om te zien dat zelfs mensen die je niet vaak op straat ziet, toch overgehaald konden worden om mee te werken aan mijn projecten. Er was voor iedereen wel een plekje. Zo zie je maar dat je heel veel mensen kunt samenbrengen, er is alleen even iemand nodig die de boel aanjaagt. Dan kun je veel meer voor elkaar krijgen dan je denkt.’
Op deze manier wist Havenga tijdens vele projecten en voorstellingen de dorpsbewoners tot elkaar te brengen, zo ook tijdens het opvoeren van de voorstelling ‘Scrooge’, het levende schilderij ‘De Nachtwacht’ en nog veel meer.

'Ik had het nooit alleen gekund'

Ondanks haar inzet voor Garmerwolde was Havenga compleet overrompeld toen zij tijdens de uitreiking van de Groninger van het Jaar-prijs Arjen Robben en acteur Marcel Hensema achter zich liet. ‘Blijkbaar heeft mijn werk toch iets in mensen losgemaakt, maar ik had het nooit alleen gekund.'
'Tuurlijk: je hebt altijd mensen nodig die met ideeën en projecten op de proppen komen, maar ja, dan heb ik alsnog wel hulp en steun nodig van mijn dorpsgenoten. Dankzij hen heb ik de meest knotsgekke ideeën kunnen uitvoeren', blikt Havenga terug.
Er zijn zoveel mensen die belangrijke dingen doen voor hun dorp: ik ben een van de vele
Hannie Havenga
Ook dat bewijst dat de roem Havenga niet naar het hoofd gestegen is. ‘Ik heb zo enorm veel leuke reacties gehad op mijn winst, maar toch had het van mij niet gehoeven. Er zijn zoveel mensen die leuke en belangrijke dingen doen voor hun dorp. Ik ben maar een van de vele mensen uit Garmerwolde; ik hoef niet per se met mijn hoofd boven de rest uit te steken. Het voelt toch als een beetje te veel eer, maar misschien is dat valse bescheidenheid', lacht Havenga.
Hannie Havenga tijdens de bekendmaking van Groninger van het Jaar in 2014:
Groninger van het Jaar 2014: 'Het is een enorme eer, maar het had niet gehoeven'

Groninger van het Jaar 2021

Wie Havenga zelf zou aandragen als Groninger van het Jaar 2021 vindt ze een lastige vraag. ‘Misschien dan toch Marcel Hensema, die in mijn jaar net naast de winst heeft gegrepen’, grinnikt ze. ‘Onlangs las ik dat hij druk bezig is met het maken van kersteierballen voor in de kerstboom. Dat laat toch zijn betrokkenheid bij Groningen zien, ook al is hij tegenwoordig veel in de Randstad te vinden. Hij blijft een echte Groninger.’