De Joop Zoetemelk van de GvhJ-winnaars is nog steeds blij met zijn oeuvreprijs

Harm Post ontving in 2012 de oeuvreprijs Groninger van het Jaar
Harm Post ontving in 2012 de oeuvreprijs Groninger van het Jaar © Koos Boertjens
De nominaties voor de Groninger van het Jaar kunnen weer worden ingezonden. Daarom spreken we dagelijks met (familie of bekenden van) oud-winnaars over hoe zij het winnen van de eretitel hebben ervaren en wie zij dit jaar zouden willen nomineren. Vandaag: Harm Post, de voormalig havenbaron van Delfzijl en de Eemshaven.
Eigenlijk past Post niet in deze rubriek, want de voormalige directeur van Groningen Seaports, is feitelijk nooit verkozen tot Groninger van het Jaar. Wel is hij zes jaar achter elkaar genomineerd en mede daardoor sleepte hij in 2012 de eerste oeuvreprijs in de wacht. Die prijs is na Post nog drie keer uitgereikt: aan wijlen Grietje Pasma (2013), Marcel Hensema (2015) en Arjen Robben (2020).

Toegevoegde waarde

Of het mislopen van de eretitel hem na al die jaren dwarszit? ‘Nee, het doet geen pijn want ik ben keer op keer verslagen door mensen die de prijs minstens zo erg verdienen als ik. Maar ja, het Zoetemelk-effect dreigde zich wel meester van mij te maken’, grapt Post, die tegenwoordig onder meer directeur is van de haven van Lauwersoog.
Het is altijd leuk om genoemd te worden
Harm Post - winnaar oeuvreprijs 2012
‘Na het winnen van de oeuvreprijs is afgesproken dat ik niet meer meedoe aan de verkiezing, haha. Ik heb kansen genoeg gehad. Zonder gekheid: het is altijd leuk om genoemd te worden. Daaruit leid ik af dat de dingen die ik toen deed bij Groningen Seaports, in de smaak vielen bij het publiek. Anders eindig je niet iedere keer als tweede.'
'Het was een belangrijke drijfveer voor ons om in die havens bezig te zijn: je doet het voor de sociaaleconomische ontwikkeling van Noord-Nederland. Het gaat om werkgelegenheid, om toegevoegde waarde voor de provincie. Als de luisteraar van RTV Noord dat opvalt, is dat een heel belangrijke zaak. Daar doe je het voor’, zegt Post stellig.

Meer dan één persoon

Post benadrukt dat die tweede plek en het winnen van de oeuvreprijs meer betekenen dan een stem op zijn persoon. ‘Toevallig was ik in die tijd de baas van Groningen Seaports, maar we doen het met z’n allen. De verkiezing focust zich op één persoon, dat is prima, maar het gaat om de jarenlange erkenning van die dingen die Groningen Seaports klaarblijkelijk goed doet én deed in de ogen van de inwoners van onze mooie regio. Zo heb ik dat altijd ervaren.’
De herinnering aan de oeuvreprijs, een vaandel, hangt in de studeerkamer van Post. ‘Mijn kinderen noemen die kamer 'het museum'. Daar staan allerlei attributen uit het roemruchte verleden, waaronder dus de oeuvreprijs van Groninger van het Jaar.’

Nominatie van Post voor het afgelopen jaar

Zonder na te denken reageert Post op de vraag wie hij dit jaar wil nomineren voor Groninger van het Jaar. ‘Albert Keizer van Next Generation Shipyards in Lauwersoog. En dat is niet alleen mij opgevallen. Niet zo lang geleden won hij de Groninger Ondernemingsprijs. Albert is een jaartje of zeven geleden vanuit Groningen in Lauwersoog neergestreken. Hij heeft twee oude loodsen gekocht, is een scheepswerf begonnen en heeft nu zestig man in dienst.'
'Hij is een prachtondernemer in een oude, bekende industrie voor Groningen: de scheepsbouw. Met zijn onderneming is hij bezig met vernieuwing. Slimmer ontwerpen, werken met data en heel erg bezig met waterstof als aandrijfbrandstof voor de schepen en viskotters die boven Lauwersoog actief zijn. Van dit soort ondernemers moeten we het hebben’, aldus Post.