Lycurgus-speler Matautia: 'Er zijn toch nog altijd sporters die bang zijn om erover te praten'

In de eerste plaats valt het op dat Matautia flink wat tatoeages heeft op zijn lichaam. Hij legt uit waarom dat is. ‘Het is vrij belangrijk in de Polynesische cultuur. Onze tatoeages vertellen een verhaal. De tatoeage op mijn arm staat voor mijn hele familie. Die op mijn ribben is om de band met mijn zus aan te geven, die voor eeuwig is. Die op mijn rug gaat over mezelf. Ik ben Samoaans-Italiaans, dus er zit een klein Italiaans symbool in het midden. Mijn achternaam is Samoaans. Mijn moeders kant is Italiaans.’

‘Mijn tatoeages zijn niet zo traditioneel als de Pe'a of de Malu. Ze zijn iets nieuwer. Ze zijn niet zo heilig, maar nog steeds wel traditioneel. De Pe'a is een tatoeage voor mannen, die gaat vanaf het midden van je torso tot je knieën. De Malu is de vrouwelijke versie daarvan, die gaat vanaf de dijen tot iets onder de knieën.'

Verder valt het op dat hij een bandage om zijn arm heeft met daarop de tekst Black Lives Matter (BLM) en een regenboog-armband. Voor hem zijn beide uitingen even belangrijk. ‘Het zijn beide onderdrukte groepen. Er zijn kwesties die overal ter wereld gaande zijn. Ik denk dat het belangrijk is om ons platform te gebruiken om een dialoog te starten.’

Zijn teamgenoot Dennis Borst kan zich vinden in de uitingen van Matautia. ‘Ik vind het altijd goed als mensen zich uitspreken en een standpunt laten zien. Als team vinden we het goed dat hij dat doet. Het is ook nog eens een hele leuke gast en een bijzondere verschijning’, aldus de aanvoerder van Lycurgus.

Matautia, die zelf homoseksueel is, wil niet per se dat het gaat over zijn geaardheid. ‘Ik ben vooral gewoon een persoon. Het maakt niet uit of ik gay of hetero ben. Dat ik deze band draag, dat is ter ondersteuning van iedereen in de LGBTQIA+-gemeenschap. Uiteindelijk wil ik dat het niet meer nodig is, dat ik zeg dat ik gay ben. Het moet namelijk niet uitmaken.’

Ter ondersteuning dragen ook de andere spelers van Lycurgus geregeld de regenboog-armband. Borst licht toe: ‘Dat vind ik ook het mooie van deze sport en van dit team. Iedereen is altijd welkom. Het maakt niet uit waar je op valt of waar je vandaan komt. Het is allemaal goed. Ik vind dat je altijd mag uitkomen voor de persoon die je bent. Ik denk dat dat belangrijk is. Je hoeft niet met een geheim rond te lopen, omdat je bang bent voor een discussie of voor een mening. Ik vind het juist heel krachtig dat Austin dat heel erg laat zien.’

‘Het is ook een beetje dubbel. Want waarom moet je een statement maken om te laten zien dat diversiteit altijd goed is, in plaats van dat het gewoon de regel is? Maar als wij op deze manier een steentje kunnen bijdragen om het andere jongens in het volleybal toch gemakkelijker te maken, zodat ze kunnen laten zien wie ze zijn, dan is dat toch weer mooi meegenomen’, aldus de middenman.

‘Hoewel het in het volleybal vrij tolerant is, kan het nog steeds beter. Zeker in andere sporten, zoals in het voetbal of in het basketbal. Er zijn toch nog altijd sporters die bang zijn om erover te praten, omdat hun carrière dan misschien op het spel staat. Het is nog steeds niet echt geaccepteerd, dus het is echt belangrijk om over te praten, want het is nog altijd nadrukkelijk aanwezig in de sport’, besluit Austin Matautia.