Commentaar: Law-and-order burgemeester Schuiling struikelt opnieuw over progressieve partijen

Dinsdag, een week geleden. Er leek geen vuiltje aan de lucht.

Schuiling had alle zeven wethouders om - óók die van GroenLinks, D66 en ChristenUnie. Isabelle Diks, Glimina Chakor en Berndt Benjamins zagen allemaal geen reden om bezwaar aan te tekenen tegen uitbreiding van cameratoezicht.

Als er bezwaar was aangetekend, was het niet uniek. Zo plaatste CU-wethouder Inge Jongman eens publiekelijk een kanttekening bij het collegebesluit om de supermarkten op zondag open te laten gaan.

Afgelopen week gebeurde dat niet, leerde navraag bij Schuiling. Hij zei erbij dat hij ‘dezelfde zorgen heeft als Mirjam’ (Wijnja, fractievoorzitter van GroenLinks, red.) ‘en de stad helemaal niet vol wil hangen met camera’s’. Het zou alleen gebeuren op plekken en momenten dat het echt nodig was.

Na de aankondiging van Schuiling ontstond een offensief om de geesten rijp te maken. Een kaartje met het aantal camera’s in verschillende grote steden kwam de kant van journalisten op: Groningen bungelde onderaan met vijftien stuks. Rotterdam, waar het eind november zo mis ging, heeft er liefst 450. Zo veel zouden het er nu ook weer niet worden in Groningen, maar het verschil was wel heel erg groot.

Afgelopen maandag ging er een schepje bovenop. De burgemeester kondigde aan dat zeven mensen een gebiedsverbod aan hun broek hadden gekregen na de binnenstadrellen op 21 november. Zijn woordvoerder hamerde er meerdere keren op: cameratoezicht had een grote rol gespeeld bij de opsporing van de relschoppers. Zeker één van hen was nooit gepakt zonder de digitale ogen van de politie.

Een opiniestuk van twee GL-kopstukken in het Dagblad van het Noorden was een ingecalculeerde zucht tegenwind. Dat de partij het moeilijk heeft met de camera’s is wel duidelijk. Fractievoorzitter Wijnja had eens meegekeken bij de politie aan de Rademarkt en schrok destijds dat ze precies kon zien wat een toevallig voorbijlopende fractiegenoot op diens pizza had.

Dat D66 niet stond te springen op meer camera's, was ook te verwachten.

Maar dat ook de ChristenUnie ('Het plan is niet concreet genoeg') en de SP (die eerder aangaf dat er met hen wel te praten viel over camera’s, maar nu vooral hamerde op de komst van extra wijkagenten) tegen het plan waren, moet Schuiling verbaasd hebben.

Of, zoals een voorstander zegt: ’de burgemeester werd in de kou gezet’. Ook bij voorstanders rijst de vraag hoe de wethouders en raadsleden van drie partijen er zulke verschillende meningen op na kunnen houden. ‘Op z’n minst heel ongebruikelijk’, is de analyse.

Intussen lijkt de law-and-order drang van Schuiling consequent op gespannen voet te staan met de links-progressieve gemeenteraad. Het is niet de eerste keer dat de burgemeester van VVD-afkomst moet inbinden: zo werd een coronaregel van vorig jaar - fietsers in de Folkingestraat moesten afstappen - snel teruggedraaid nadat GL, D66 en ondernemers aan de bel trokken.

En ook in het Noorderplantsoen kon Schuiling niet zo ver gaan als hij eigenlijk wilde. Geluidsoverlast teisterde de buurt, alcoholdrinkende studenten hielden verschillende bewoners uit hun slaap. Voor Schuiling reden om het park in de binnenstad tot een oase van rust te maken. Alcoholgebruik zou niet meer gedoogd worden.

Ook hier sprong de gemeenteraad in de bres voor andere belangen in de stad: zeker in coronatijd hebben mensen zonder tuin een plek nodig om buiten op adem te komen. Op voorspraak van Student&Stad moest Schuiling ook hier de keutel intrekken. Het kwam na veel aandacht tot een compromis: alleen rond de vijver en bij de speeltuin zou het alcoholverbod gehandhaafd worden, de rest van het park werd ongemoeid gelaten.

Het lijkt een rode draad te worden in de carrière van de eerste Groningse VVD-burgemeester. Hij moet opnieuw een law-and-order-plan aanpassen na kritiek van de gemeenteraad. Misschien is het een goed idee om in het vervolg beter naar hun bekende kritiek te luisteren vóórdat hij zijn plan publiek maakt.