Horeca-icoon Jan Beijering tien jaar geleden overleden: 'Een echte sfeermaker'

‘Nee, wat er in dat concentratiekamp Amersfoort gebeurde’, daar had Jan Beijering ‘geen idee van’, vertelde hij in 2011 in de documentaire ‘Zwarte soldaten’. Hij was rekruut, bij de Waffen-SS en dan wist je niet veel hè? Hij liep als bewaker rondjes rond het kamp, maar wie erin zaten? Joden? Hij wist het naar eigen zeggen niet.

Een paar minuten later vertelt Jan in dezelfde documentaire dat hij geen andere keuze had om de orders op te volgen, want anders sloten ze je op in het concentratiekamp… en dan wist je het wel hè. Dat was niet best, dat wist hij dan wel weer.

Er waren veel mensen fout in de oorlog, maar weinigen waren zo openhartig over hun fouten als Jan Beijering. Meerdere malen vertelde hij over zijn oorlogsverleden, maar veel liever blikte hij met de plakboeken op schoot terug op zijn carrière als horecaondernemer.

De Beatles en de Rolling Stones stonden er nooit op het podium, maar verder trad de hele top-40 op in Vlagtwedde. Tot op hoge leeftijd haalde Beijering met trots de plakboeken tevoorschijn om de bedankjes van de artiesten voor te lezen: 'Het was goed hier te zijn, de karbonades en de kippen waren ook geweldig!', schreven The Cats uit Volendam in het gastenboek. ‘De artiesten kregen bij ons altijd een halve kip na het optreden’, vertelde Beijering dan met een nostalgische blik in zijn ogen.

Eigenlijk was hij helemaal niet zo van die beatmuziek, maar hij haalde behalve The Cats ook de The Fortunes, The Kinks, The Scorpions, The Sweet, the Middle of the road en Shocking Blue naar zijn dancing. Beijering zijn hart lag veel meer bij de Nederlandse artiesten. Zo traden Gert en Hermien er meer dan vijftig keer op.

Zijn hart lag ook bij de Duitse schlagerzangers. Heino, toen nog zonder zonnebril, trad er drie keer op en schreef ook een stukje in het gastenboek, ‘Herzlichen Dank Herr Dommering für den auftritt!'

In 1974 verkocht hij het bedrijf maar Beijering haalde na zijn pensionering nog regelmatig het nieuws met bijzondere ideeën. Zonder enige zangvaardigheid bracht hij cd’s uit van zijn zelfgeschreven nummers zoals ‘Het Konijnenbokje.’ En hij bracht een geneeskrachtig kruidenbitter op de markt, het Vlagtwedder Klokje.

In 1979 ging het voormalige Hotel Beijering, omgedoopt tot De Marke, grotendeels door brand verloren. Beijering overleed op 14 februari 2012 op 90-jarige leeftijd in het zorgcentrum Blanckenbörg in Blijham.

Oud-Dagblad-journalist Hennie Lemein beheert het archief van Beijering en vat hem als volgt samen: ‘Een sfeermaker pur sang, een geweldige gastheer die zijn bezoekers in de watten legde en als die het naar hun zin hadden, had hij het ook naar zijn zin. Of zoals Beijering het zelf verwoordde: ‘De mensen moesten geen hekel aan mij houden hè. Ze moesten denken: goh, hij is toch anders dan we dachten. En dat is me ook gelukt!'