Poëzie in een vogelhuisje: 'Je ziet mensen stilstaan en aandachtig lezen, echt heel grappig'

Dat zegt Renske Lambeck van Stichting Vesting Oudeschans. 'Gisteren was het filelopen op de wallen. Ze hoeven niet alles te lezen, maar het veraangenaamt de wandeling.'

De dichthuisjes, een soort vogelhuisjes op een ijzeren pin die in de grond zit, zijn een idee van Sjoerd Visser, die ze ook in elkaar timmerde. 'Ik vond dat gedichten van mij en anderen in Oost-Groningen te weinig gelezen en gezien werden. Ik heb tien dichtbundels gemaakt, maar geen mens die er belangstelling voor heeft. Dus ik moest wat anders bedenken.'

Zo ontstond het idee van de huisjes. 'Ik heb dat op een gegeven moment ook gedroomd 's nachts. Toen heb ik er een gedicht over gemaakt en zo is het concreet geworden. Een smid heeft voor niet veel geld die ijzeren poten geleverd, de huisjes heb ik gemaakt van sloophout dat ik zelf heb liggen. Daarmee ben ik de boer op gegaan naar andere dichters.'

De huisjes stonden eerst in Nieuw-Scheemda. Na Oudeschans gaan ze naar Sellingen en daarna naar Alteveer en andere plaatsen in Oost-Groningen. 'Een reizend circus', zegt Visser lachend. 'Misschien komen er nog wel meer dan 36. De zomer is al volgeboekt met locaties waar ze de huisjes willen hebben, ik ben nog niet klaar.'

In een van de huisjes staat een oproep aan de lezer om ook een gedicht aan het papier toe te vertrouwen. 'Iedereen is dichter, die dichter wil zijn', zegt Visser. 'Dat is de hele lage drempel. Ik vind het leuk als mensen de geest krijgen, dan kunnen ze gewoon zelf meedoen. Het is Oost-Gronings en dat moet het ook blijven. Maar Midden-Groningen heeft ook al belangstelling, misschien kan het ook die kant op groeien.'