Groningers vertrekken alsnog met een goed gevoel uit Polen: ‘Ons doel behaald'

Donderdagavond vertrokken twee touringcarbussen vol met hulpgoederen naar het Poolse dorpje Korzkiew, in het oosten van Polen op enkele kilometers van de stad Krakau. In dat dorpje werden tientallen vluchtelingen uit Oekraine opgevangen.

Bedoeling was dat de bussen op de terugweg vluchtelingen zouden meenemen naar Nederland. De groep Groningers rekende op meer dan honderd mensen om ze onder te brengen bij gastgezinnen in onze provincie. Uiteindelijk vertrokken de bussen met 44 vluchtelingen, een hond en een kat naar Nederland.

Bijna alle meereizende Oekraïners kwamen uit de opvang in Korzkiew. Dick en zijn mannen hebben nog wel alles op alles gezet om meer mensen mee te nemen. Er was tenslotte nog ruimte in de bus.

‘We hebben voor een heel belangrijk gedeelte ons doel behaald’, zegt Dick. ‘Wij hadden verwacht dat de organisatie iets strakker was geweest. Nu hebben we op het station van Krakau mensen lopen ronselen’, zegt hij om zichzelf gelijk te verbeteren: ‘Nou ja, ronselen was het niet. We werden wel door de politie weggestuurd omdat we anders als smokkelaars te boek zouden staan.’

Op dat station houden meerdere vluchtelingen zich op. Vanaf daar hopen ze naar een nieuw onderkomen te gaan.

Eén van de mensen die in de bus is gestapt is Tanja Kolisnyk. Samen met haar twee kinderen verblijft ze sinds 9 maart in de opvang, nu wordt Groningen hun nieuwe woonplaats. Iedereen die in de bus stapt, vrouwen en kinderen, weet waar ze terecht komen. Voor vertrek is ze verteld welk gezin in Groningen voor ze klaarstaat.

De vluchtelingen die in de bus stappen zijn dolblij. Er vloeien tranen en er wordt veel geknuffeld. Er is veel dankbaarheid richting de mensen die zijn betrokken bij de opvang in Korzkiew. Die opvang is normaal gesproken een kleinschalig vakantiepark.

Ook bij Kolisnyk rolden de tranen over haar wangen. ‘Ik ben wel een beetje ongerust, maar tegelijkertijd voel ik veel steun en vertrouwen dat alles goedkomt’, zegt ze vlak voor vertrek. ‘Ik heb heel veel emoties, goede emoties, door de ontmoetingen met mensen uit Nederland. Ik weet waar ik heenga, dat heb ik opgezocht. Ik denk dat het een goede en mooie plek is.’

In Duitsland worden beide bussen nog van de weg gehaald. Potze zag de agenten direct al staan en seinde zijn reisgenoten in: ‘Kiek eens noar rechts, zei ik.’ De agenten wordt verteld dat de bus vol zit met Oekraïnse vluchtelingen. Iedereen moet zijn paspoort omhoog houden en de reis wordt vervolgd.

Na een lange tocht, komt de bus zondagochtend aan in Zuidbroek waar de Groningen gastgezinnen zich hebben verzameld. Potze: ‘Dat was allemaal keurig geregeld, het verliep heel soepel. Complimenten aan de mensen die dit hebben georganiseerd.’