Lycurgus richt zich op topduel na emotionele week: 'Ik schoot gelijk weer vol'

'Ik heb weken geleden de keuze al gemaakt en sinds het afgelopen maandag wereldkundig gemaakt is, merk ik dat er iets van mijn schouders af valt. Nu iedereen het weet en ik erover kan praten met anderen, merk ik dat ik daardoor ook veel meer kan genieten van het spelletje en de dingen die rond het veld heen gebeuren. Iedereen komt naar me toe voor een praatje en daar geniet ik van. Het is ook een emotionele week voor me. Er zijn heel veel mensen die mooie reacties plaatsen, en daar ben ik heel erg dankbaar voor', aldus Dennis Borst.

'Ter illustratie: maandag kwam het nieuws naar buiten en Theo, de perschef, stuurde mij een berichtje en zei: Dennis, het staat online. En het greep me eigenlijk naar de strot, van oke: het is nu echt bekend. Ik kwam thuis, mijn vriendin was ook thuis, en ik zat achter mijn laptop. En ze vroeg aan me: gaat het goed? Toen zei ik: ja, het gaat goed. En toen zei ze nog een keer: gaat het echt goed? En toen zei ik weer: ja, gaat goed. Toen zei ze: moet ik je anders een knuffel geven? En toen zei ik: ja, graag. En op het moment dat ik een knuffel gaf, brak ik.'

'Jaron (Spiegelaar, red.) kwam maandag ook naar me toe en die vroeg wat ik ervan vond dat het gepubliceerd was. En ik zei: Ach, rot op. Want ik schoot gelijk weer vol. Toen liep ik het veld in, want ik had geen zin om weer emotioneel te worden. Het is iets wat je elf jaar op de eerste plek hebt gehad en daar zeg je 'doei' tegen, en tegen de mensen om het veld heen. Ik heb hier ook veel vrienden gemaakt. Het voelt heel definitief dan, en daar heb ik het echt wel heel moeilijk mee. Weet je, die club zit gewoon diep bij me.'

Borst kwam in 2012 naar Lycurgus, speelde acht jaar in Groningen en pakte hier acht prijzen. 'Ik kwam hier op mijn negentiende en toen wilde ik het liefst ook met gierende banden weer naar huis, omdat het zo ver weg was. Dat beviel me helemaal niks. Mijn broer is hier zelfs nog doordeweeks naartoe gekomen. Mijn moeder is hier ook nog naartoe gekomen, die zei: houd het vol tot en met de kerst. Verscheur nu het contract niet en dan kijken we met de kerst wel weer verder. Dat gesprek is er gelukkig nooit geweest met de kerst, want het beviel me daarna ontzettend goed. Ik ben ook een klein beetje een Groninger geworden. Het is ook een beetje mijn stad geworden en dat is een heel mooie gevoel.'

Zondagmiddag rondom het duel tegen Dynamo wordt er aandacht besteed aan het naderende afscheid van Borst, omdat dat bij het mislopen van de finale om het landskampioenschap de laatste thuiswedstrijd bij Lycurgus is voor hem. De coach van Lycurgus, Arjan Taaij, wil niet op die manier denken.

'Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik daar niet eens zozeer mee bezig ben, want ik gun Dennis een finale om het kampioenschap. Dat zou betekenen dat we daarna nog veel meer thuiswedstrijden hebben en hopelijk zal een van die wedstrijden in een vol MartiniPlaza plaatsvinden, want dat is de allermooiste plek om afscheid te nemen. In alle eerlijkheid: ik neem geen afscheid van Dennis zondag. We spelen ook nog een bekerfinale (op maandag 18 april, red.) en ik hoop dat we het vertrouwen, het niveau en de spirit van de laatste weken kunnen doorzetten om hem een finale te geven die hij echt verdient, namelijk eentje om het kampioenschap.'

Taaij vervolgt: 'Afscheid nemen is niet het leukste onderdeel van het vak, en zeker niet van jongens zoals Dennis natuurlijk, die hier jarenlang spelen. In 2013 toen hij hier begon, was ik er ook al (als assistent-coach onder Ronald Zoodsma, red.). Maar het hoort er helaas bij en ik gun hem die volgende stap ook. Dat moet ook’, aldus Taaij, die op dat moment vecht tegen zijn tranen en daar niet voor wegloopt. ‘Ik ben een emotionele man. Sommige mensen maken indruk en daar is Dennis wel eentje van', aldus de coach.

Borst reageert op de emoties van Taaij: 'Ja, ik ben ook al de hele week emotioneel. Ik ben Arjan ook ontzettend dankbaar. Dat heb ik hem misschien nog nooit verteld eigenlijk. Hij heeft mij teruggehaald vanuit Zwolle (in 2016, red.) om mij fit te maken. De eerste paar jaar ben ik niet fit geworden, omdat ik een operatie nodig had. Toen werd ik fit, maar eigenlijk stond ik gewoon op straat na twee jaar Zwolle. Die club ging failliet. Antwerpen wilde met mij door, maar die club verscheurde het contract vanwege mijn knie. En toen zei Taaij: kom hier maar naartoe. Dus ik ben Arjan ontzettend dankbaar. Dat hij dan met natte ogen hier staat, dat is heel mooi.'

De wedstrijd tegen Dynamo begint zondag om 15.00 uur in het Alfa-college Sportcentrum. Het duel is van cruciaal belang, doordat beide ploegen met vijf punten gedeeld tweede staan in de kampioenspoule. Alleen de bovenste twee spelen aan het einde voor de landstitel. Active Living Orion uit Doetinchem staat ongeslagen aan kop, dus de spanning zit in de tweestrijd tussen Lycurgus en Dynamo. En er wordt dus stilgestaan bij het naderende vertrek van Borst.

'Ik heb geen idee wat dat inhoudt', blikt Borst vooruit. 'Ik ga me daar ook geen seconde mee bezighouden. Ik zie wel wat er gebeurt. Het belangrijkste is dat we de volle focus hebben, want het kan gewoon een gamechanger zijn. Als we zondag winnen van Dynamo, dan zetten we een ontzettend grote stap. Ik denk, een stap die we van tevoren niet hadden verwacht, toen we de kampioenspoule ingingen. Dus het zal een hele mooie dag worden', aldus de aanvoerder van Lycurgus.

Arjan Taaij voegt toe: 'Ik heb zin in zondag, absoluut. Het is een mooie pot, en ik hoop ook dat we een vol huis hebben, want dat verdient deze wedstrijd, en Dennis Borst. Maar ik gun hem een finale om het kampioenschap', besluit de coach met glinsterende oogjes.