Oekraïense vluchtelingen nemen afscheid van Warffum tijdens barbecue: 'Ik wil hier blijven'

Reden hiervoor is dat de opvang van Oekraïners daar volgens de gemeente Het Hogeland botst met de behandeling van cliënten van een geestelijke gezondheidsinstelling die in hetzelfde gebouw zit. Er zouden ‘ongewenste confrontaties’ zijn geweest.

Dat is dan ook tijdens de barbecue onderwerp van gesprek. Want volgens zorgverlener ExceptumZorg en vrijwilligers en buddy’s, die Oekraïense families begeleiden, zijn er geen conflicten geweest.

'De Oekraïners hadden het hier onwijs naar hun zin samen met ons, de vrijwilligers en alle cliënten. Het was één en al saamhorigheid. Wij krabben ons nog steeds achter de oren waarom dit niet samen zou kunnen gaan', zegt vrijwilligster Dianne Jansen. Ze had de hoop dat de Oekraïners langer konden blijven.

'Er zouden conflicten zijn geweest maar wij weten van niks. Ik vind het niet kunnen hoe de gemeente met deze mensen omgaan die al een trauma hebben', zegt Jansen geëmotioneerd, waarna ze een omhelzing krijgt van haar dochter. 'Ik hou het netjes omdat mijn dochter hier staat maar ik kook en ben heel erg boos om hoe het nu gaat. Ik huil omdat ik deze mensen ontzettend ga missen en voor hen het beste wil.' Ze vind het niet kunnen dat de vluchtelingen maandag te horen hebben gekregen dat ze donderdag weg moeten.

Ook Dirk Medemblik staat met tranen in zijn ogen bij een groepje vluchtelingen waarvoor hij de afgelopen weken een aantal keren heeft gekookt. 'Het doet ons echt wat. We hebben ons enorm ingezet voor deze mensen en willen hen heel graag blijven helpen. Het voelt als familie die nu weg moet.'

De gemeente heeft deze week meerdere keren herhaald dat er wel degelijk incidenten plaatsgevonden hebben in Warfheem. Maar vanwege privacyoverwegingen worden hierover verder geen mededelingen gedaan.

Vrijwilligers vrezen dat de nieuwe opvangplekken onveilig zijn voor de vluchtelingen. Zo was er bij zorgcentrum Warfheem beveiliging geregeld. Er gaan namelijk geruchten dat er mannen met verkeerde bedoelingen waren en dat loverboys geprobeerd hebben de Oekraïense vrouwen te benaderen.

'De mensen zitten hier veilig en we zijn al vijf weken met elkaar bezig om er iets moois van te maken. Nu haal je deze mensen uit elkaar', zegt Ronald Schuring, Hij is locatie-directeur voor zorgcentrum Warfheem en ExceptumZorg. Deze organisatie huurt de appartementen voor haar cliënten. 'Het is heel jammer voor de cliënten, vrijwilligers en vluchtelingen dat het nu zo moet gaan.'

Er zijn ook tranen bij Ruslana Fartushna uit Oekraïne. Zij had graag wat langer willen blijven in Warffum. 'Ik wil hier niet weg. We zijn hier met open armen en heel veel liefde ontvangen door de mensen en ze stonden voor ons klaar. Dit is mijn nieuwe thuis geworden. We krijgen alle hulp die we nodig hebben en de kinderen vinden het hier ook fijn. We willen hier echt niet weg.'

Begin maart is Ruslana met haar moeder en dochter uit haar woonplaats Kiev gevlucht. Bommen vielen tweehonderd meter van haar huis. 'Ons hele gebouw schudde heen en weer. Ik had maar een minuut om mijn koffer te pakken en met mijn dochter ons huis te verlaten. Zij was heel erg overstuur en wist niet wat haar overkwam. Ze bleef maar huilen.'

Vanuit Polen zijn ze na een lange busrit in Warffum terecht gekomen. 'Ja, wij werden ineens hier wakker om vier uur 's nachts, maar het was hier een heel warm welkom.'

Niet alle vluchtelingen vinden het erg om Warfheem te verlaten. Sommigen zijn blij dat ze een wat grotere woning of appartement krijgen. Maar Ruslana maakt dit niet uit. 'Hier hadden we fijne afleiding en er werd elke dag wel wat georganiseerd. Samen koken en eten, spelletjes doen, het was hier altijd gezellig en hierdoor dacht ik niet aan de oorlog of thuis.' Ze hoopt contact te kunnen blijven houden met de Warfummers die haar geholpen hebben.

Ruslana verhuist donderdag naar Lauwersoog. Dat daar weinig voorzieningen zijn, vindt ze jammer. 'Er is daar geen school voor mijn dochter. Die vond het hier hartstikke leuk en moest huilen omdat we weer naar een andere plek moeten.' Ze hoopt uiteindelijk weer terug te keren naar Kiev. 'Maar dan moet de oorlog echt voorbij zijn.'