Reacties op mogelijk college Groningen: 'Denken linkse partijen wel aan alle bevolkingsgroepen?'

De vijf partijen maakten dinsdag bekend samen verder te willen onderhandelen over een coalitieakkoord. Daar wordt vrijdag een begin aan gemaakt, net als bij de voorgesprekken onder leiding van formateur en oud-wethouder Mattias Gijsbertsen van GroenLinks.

Hele zware onderhandelingen lijken het niet te worden, afgaande op de eerste raad waarin de partijen zich tegen liefst zeven oppositiepartijen verdedigden.

Kirsten de Wrede van Partij voor de Dieren (PvdD), dat zich in de verkiezingscampagne nog resoluut uitsprak tegen nieuwbouw aan de Suikerzijde vanwege de aanwezigheid van de geoorde fuut en de poelkikker, zegt nu wel 'een vorm te zien waarop we de bouw aan de Suikerzijde kan doorgaan'.

Of de ideologische partij breekpunten opwerpt in de onderhandelingen? 'De wens ligt op snelheid', zegt De Wrede.

Ook de SP wil best water bij de wijn doen, bijvoorbeeld over de op 268 miljoen euro geraamde nieuwe Oosterpoort, maakt Jimmy Dijk duidelijk.

'We zijn niet principieel tegen een nieuwe Oosterpoort en tegen ontwikkelingen in de binnenstad. We formeren niet voor niets samen met deze partijen. Met welke partijen denkt u dat de SP de grootste kans heeft om voor ons belangrijke veranderingen door te voeren, bijvoorbeeld op armoede of woonbeleid? Dat zijn deze.'

Het is misschien de gelijkgestemdheid, maar vooral ook het gedeelde linkse profiel van de partijen die vraagtekens oproepen bij de oppositie.

Zo is Tom Rustebiel van het afgevallen D66 bang dat er te weinig aandacht zal zijn voor bijvoorbeeld ondernemers of middeninkomens bij woningbouw: 'De zorg bij ons is dat er te veel één kant op wordt gekeken. Democratie is wat ons betreft meer dan een meerderheid vormen.'

Ietje Jacobs-Setz van VVD deelt die zorgen. 'Denken de partijen wel aan alle lagen van de bevolking, en niet alleen in de sociale-groene hoek? Als iedereen aan dezelfde kant staat, slaat de boot om. We hopen dat er geen polarisatie tussen links en rechts plaatsvindt in de raad.'

Stadspartij 100% voor Groningen en Student & Stad kunnen hun teleurstelling niet onderdrukken. Steven Bosch van laatstgenoemde: 'We hadden veel willen betekenen voor de woningnood en het dichten van de kloof tussen inwoners en de politiek. We twijfelen of deze beoogde coalitie recht doet aan de verkiezingsuitslag. Lokaal heeft heel erg gewonnen, wij hebben flink gewonnen: als je kijkt wat de kiezer wil, kom je niet uit op puur linker partijen.'

CDA vreest voor de positie van boeren met PvdD in het college. De Wrede zegt daarop: 'We willen boeren juist helpen om uit de ratrace naar efficiëntie te klimmen, zoals die juist onder het CDA is ontstaan. Boeren hoeven van ons geen kwaad te verwachten.'

Nieuwkomer Partij voor het Noorden spreekt zich niet uit voor of tegen het beoogde college, maar zegt wel scherp naar de gemeentelijke financiën te gaan kijken. 'Als je geen marktwerking wil, maar hebt zelf als gemeente geen geld, dan moet je toch ergens een compromis maken. Hoe gaat een partij als PvdD de woningbouw vlottrekken? We maken ons zorgen over een hoge OZB', zegt voorman Leendert van der Laan.

De kritiek dat de beoogde coalitie te veel naar één laag van de bevolking kijkt, doet (in)formateur Gijsbertsen van de hand. 'De mensen die op deze vijf collegepartijen stemmen, komen uit verschillende bevolkingsgroepen. Er zit overlap in welke ambities deze partijen hebben, maar er zit ook spanning in.'

Wel zijn de beoogde college- en oppositiepartijen het erover eens dat de politiek dichterbij de bevolking moet komen te staan. Dennis Ram (PVV) waakt voor de 'linkse ideologie' van de collegepartijen. Dat willen verbeteren van de wereld is precies waarom mensen afkeer hebben gekregen van de politiek. Juist bewoners zouden centraal moeten staan.'

Van de kritiek op ideologie wil Dijk (SP) niks weten. Maar het belang van luisteren onderstreept hij, en roept daarbij andere raadsleden op: '46 procent van de Groningers heeft niet gestemd. Het is onze taak als volksvertegenwoordigers om onze jassen aan te trekken en deuren langs te gaan. Vragen wat mensen bezighoudt, ze moeten zich kunnen uitspreken. De politieke tribune moet vol zitten. Dán betrek je mensen weer.'