Na jaren heeft Hans nog altijd last van te lage opkoopprijs voor zijn huis

Hans Hoven bladert door het papierwerk van zijn oude huis
Hans Hoven bladert door het papierwerk van zijn oude huis © Mario Miskovic / RTV Noord
Hij is deze maand zeventig jaar oud geworden. Hans Hoven prijst zich gelukkig dat hij dat nog mee mag maken, want het had niet veel gescheeld of zijn leven eindigde een half jaar geleden al toen hij een hartaanval kreeg. De belangrijkste oorzaak volgens de arts: de stress in zijn lijf.
Dat komt ergens vandaan: de pijn over zijn oude huis aan de Fivelweg in Zijldijk. Een huis waar hij zijn ziel en zaligheid in heeft gestopt, maar wat hij na een scheiding noodgedwongen moest verkopen aan de Nationaal Coördinator Groningen en de NAM. Voor een veel te lage prijs, zegt Hoven. En daar heeft hij nu nog altijd last van.

Al het spaargeld erin

‘Ik ben daar in 1994 begonnen met bouwen’, vertelt hij in zijn huidige woonplaats Drachten. Het huis in Zijldijk is hem dierbaar, ook al woont hij er al jaren niet meer. ‘Ik heb al mijn spaargeld erin gestoken. Het was een prachtig mooi huis.’
Als hij erover vertelt is hij trots, maar hij baalt er van hoe het huis in Zijldijk er nu bij staat. Dat de huidige eigenaar er niet zoveel liefde in steekt als hijzelf deed. Daarom wil hij nu ook niet in Zijldijk afspreken. Een paar keer per jaar rijdt hij nog wel even over de Fivelweg, omdat hij het wonen op het Hogeland zo mist. Maar een vervelende nasmaak overheerst.

Huis moet in de verkoop

In 2011 besluiten Hoven en zijn toenmalige vrouw uit elkaar te gaan. Het huis moet in de verkoop. Makelaars adviseren het huis in de markt te zetten rond de drie ton. ‘Wij hebben een van de makelaars uitgekozen en gezegd: zet hem maar in de markt voor 265.000 euro, dan is hij vlot weg.’
We kregen alles bij elkaar nog geen 220.000 euro voor die woning. Ik was des duivels
Hans Hoven
Die wens komt niet uit. Het duurt dan nog jaren voor het huis verkocht wordt. En in de tussentijd begint de aarde steeds vaker te beven. Pas in 2015 wordt het huis onder voorbehoud verkocht, voor 237.500 euro.
‘Dat bedrag was al zo laag’, vertelt Hoven. ‘Ik had moeite om daarmee akkoord te gaan.’ Maar omdat ze van het huis af moeten, gaan hij en zijn ex-partner akkoord. Er is wel een ontbindende voorwaarde: als de potentiële kopers hun eigen huis niet kwijt kunnen raken, gaat de verkoop van het huis in Zijldijk niet door. Dat is precies wat gebeurt.

Rug tegen de muur

Maar dan dient zich een nieuwe kans aan: de Nationaal Coördinator Groningen begint met geld van de NAM bij wijze van proef een opkoopregeling. De proef is voor mensen die hun huis moeten verkopen, maar bij wie dat minimaal een jaar lang niet lukt ondanks een reële vraagprijs. Dat lijkt voor Hoven en zijn ex-vrouw uitkomst te bieden. Ze melden zich aan en worden ingeloot.
‘Eerst waren we hartstikke blij, want er waren zoveel aanmeldingen en wij werden ingeloot’, blikt hij terug op die periode in 2017. ‘Maar toen kwam er ineens een taxatie bovendrijven van 225.000 euro en daar kregen wij dan ook nog maar 95 procent van. Dat is maar 213.500 euro! Ik kon daar wel tegen ageren, maar je staat met je rug tegen de muur en we zouden nog gecompenseerd worden voor de waardedaling. Dus ik dacht: dat komt nog wel.’

Des duivels

Die compensatie valt Hoven vies tegen. ‘We kregen 4500 euro aan waardedalingscompensatie van de NAM. We kregen alles bij elkaar in 2017 dus nog geen 220.000 euro voor die woning. Ik was des duivels.’
De hele situatie zorgt ervoor dat Hoven nog eens eenmalig 6000 euro krijgt van de NAM. ‘Ik moest er voor tekenen, dat heb ik gedaan. Achteraf had ik dat niet zomaar moeten doen, omdat mij niet helemaal duidelijk was waar het voor was. Maar ik had een nieuwe relatie en wilde niet compleet gek worden, dus ik heb me erbij neergelegd.’

Ergernis keert terug

Het doet hem pijn, maar het is wat het is. Hans Hoven wil verder met zijn leven en dat lukt hem aardig, zegt hij zelf. Een aantal jaar is hij er niet mee bezig. Tot de Tweede Kamer zich begint te roeren omdat mensen te weinig geld zouden hebben gekregen van de NAM.
Ik zwiepte mijn benen naast het bed en voelde een enorme steek in mijn borst
Hans Hoven
Alle ergernis komt weer terug. Hoven schrijft het Instituut Mijnbouwschade Groningen (IMG) een brief. Hij wil in aanmerking komen voor de compensatie.

Hartinfarct door stress

‘Het was 28 oktober. Ik zat midden in de schrijverij aan het IMG vanwege dat gevoel van onrecht. Ik werd die donderdagochtend wakker, zwiepte mijn benen naast het bed en voelde een enorme steek in mijn borst. Ik heb de huisarts gebeld en moest meteen komen. Daar belden ze met spoed de ambulance en moest ik onmiddellijk naar het ziekenhuis in Leeuwarden. Ik had een hartinfarct.’
In het ziekenhuis in Leeuwarden wordt Hans Hoven geopereerd. Er worden bij hem twee stents geplaatst. ‘Ik ben enorm geschrokken. De cardioloog zei: ga er maar vanuit dat de stress van al die ellende er voor 60 of 70 procent voor heeft gezorgd dat jij hier ligt.’

Gevoel van onrecht

Hoewel hij zich eigenlijk niet al te druk moet maken, laat het gevoel van onrecht hem niet los. Hij moet en zal gecompenseerd worden voor het door hem zo geliefde huis in Zijldijk. Het IMG heeft nog geen regeling klaar om mensen die te weinig hebben gekregen van de NAM te compenseren, maar vanwege de gezondheidssituatie van Hoven behandelen ze zijn casus met voorrang. De baas van het IMG komt zelfs bij hem op bezoek in Drachten.
‘Ik had toen echt het gevoel: eindelijk is er iemand die je serieus neemt. Eindelijk wordt dit onrecht hersteld. Dat gevoel had ik echt. Maar een week later zeiden ze: de compensatie die we je kunnen bieden is ruim 6000 euro.’ Het bedrag moet hij delen met zijn ex-partner.
Als hij erover vertelt begint zijn bloed weer te koken. Zijn emoties zijn een mengeling van boosheid, verdriet en onmacht. ‘Met 6000 euro komen we niet eens in de buurt van de daadwerkelijke waarde van de woning.’

Recht op duizenden euro’s

Het steekt Hans Hoven dat de opkoopprijs te laag is geweest en alles daarop wordt gebaseerd. ‘Ik ben destijds verder gegaan, maar ik ben er weer ingezogen door die compensatie. Ik heb nu weer hetzelfde gevoel als in 2017. Ik ben toen verneukt en ik word nu weer verneukt.’
Ik moest destijds wel akkoord gaan, want je staat met je rug tegen de muur
Hans Hoven
‘Ik wil gewoon dat ze uitgaan van een redelijke vraagprijs en dat is ongeveer 245.000 euro. Dan ben ik tevreden. Ik moest destijds wel akkoord gaan, want je staat met je rug tegen de muur.’ Hoven voelt zich gesteund door een rapportage van de Commissie Bijzondere Situaties uit 2016 waar hij en zijn ex-vrouw aan hebben meegewerkt. Daarin wordt geadviseerd om uit te gaan van een opkoopprijs van 240.000 euro. Maar dat bedrag komt nooit op tafel.
IMG beperkt door regels
Het Instituut Mijnbouwschade Groningen zegt dat het gebonden is aan de regeling. Het mag enkel en alleen het verschil compenseren tussen het bedrag dat iemand voor de waardedaling heeft gekregen van de NAM en wat diegene gekregen zou hebben van het IMG.
De woningwaarde wordt in dit geval bepaald door de verkoopprijs en dat is door de opkoop lager dan Hoven eigenlijk voor zijn woning wilde hebben, maar volgens het IMG hangt er wel een taxatie aan de waardebepaling.
'Kunnen bedrag niet veranderen'
De aanvullende vergoeding van 6000 euro door de NAM heeft het IMG bovendien buiten beschouwing gelaten, waardoor Hoven en zijn ex-vrouw volgens het schadeloket wel degelijk ruimhartig worden gecompenseerd. ‘Meneer Hoven heeft vooral een probleem met de verkoopprijs uit de opkoopregeling in 2017, maar dat bedrag kunnen wij voor hem niet veranderen’, licht een woordvoerder van het IMG toe.

Tekent bezwaar aan

Hans Hoven legt zich er niet bij neer en tekent bezwaar aan. ‘Het IMG heeft de opdracht gekregen om ruimhartig te compenseren. Dan moet je nu kunnen zeggen: hier klopt iets niet.’
‘Sinds boven is komen drijven dat we gecompenseerd zouden worden ben je er weer constant mee bezig. Dat er verdomd toch nog enig uitzicht is op een redelijke prijs voor die woning. De te lage prijs heeft me altijd al dwars gezeten, maar ik dacht nu: ik kan toch nog m’n recht halen. De rechtvaardigheid is totaal zoek. Ik ben hier nog niet klaar mee.’