Veteranen herdenken omgekomen Mali-militairen jaarlijks: 'Ze hebben de hoogste prijs betaald'

Ewout is tegenwoordig compagniecommandant. In 2016 was hij op de kazerne in Assen toen duidelijk werd wat er was gebeurd.

'Dat was heel vreemd. Het was een dag waarbij de sfeer eigenlijk heel goed was. Het was goed weer, we waren met sportactiviteiten bezig. Iedereen had er zin in en het was net of er een wolk voor de zon kwam. Er was een complete wisseling van sfeer en stemming. En er was ook een beetje ongeloof, van wat gebeurt ons nu', zegt Ewout.

Ruben is tegenwoordig groepscommandant van de mortiergroep. Hij was destijds met Kevin en Henry op uitzending in Mali.

'Wij waren daar met zijn achten. We hadden twee teams van vier die elkaar afwisselden. We kregen toen een bericht dat er op de andere locatie een ongeluk was gebeurd met een mortier. Toen wisten we gelijk dat het om een van onze jongens ging. We wisten toen nog niet om wie het ging. Je zit dan wel in afwachting en vraagt je af om wie het gaat en hoe slecht is het?', zegt Ruben.

Na dood van Henry en Kevin wordt de missie stop gezet en vliegt Ruben met de overgebleven teamleden terug naar Nederland. Ruben herinnert het zich als een zware tijd. Er worden in Afrika en op het vliegveld in Eindhoven ceremonies georganiseerd ter nagedachtenis aan Kevin en Henry, maar Ruben is op dat moment met maar een ding bezig.

'Je komt dan op Eindhoven met de zoon, dan wel echtgenoot die is overleden, die je overdraagt aan de familie. Dat wil je goed doen en waardig. Dat was voor mij het voornaamste waar je dan mee bezig bent. Zoiets wil je eigenlijk niet doen, maar als het dan toch moet gebeuren, dan wil je het ook zo goed mogelijk doen', zegt Ruben.

Op de Johan Willem Frisokazerne in Assen is vlak voor de ingang van het gebouw waar Kevin en Henry gelegerd zaten een monument geplaatst. Een Drentse veldkei met daarop een zwarte plaquette met daarop de namen van Kevin Roggeveld en Henry Hoving.

'Ieder jaar op de sterfdag hebben we een herdenking op de kazerne. Ook gaan we jaarlijks met de groep waarmee we toen op uitzending waren langs de graven en de nabestaanden', zegt Ruben.

Volgens Ewout is het herdenken van de gesneuvelde militairen ook belangrijk voor de soldaten die er niet bij waren.

'Die jongens hebben natuurlijk de hoogste prijs betaald. Iets waar we allemaal van weten dat het kan gebeuren maar waar je niet van uit gaat, maar het is wel realiteit. We zijn het enerzijds verplicht aan die jongens en hun familie om daar stil bij te staan en hun niet te vergeten. En anderzijds is het voor nieuw personeel belangrijk voor de beeldvorming. Het werk dat we doen is hartstikke mooi, maar je kan een hele hoge prijs betalen', Zegt Ewout.