Hoe zwemlessen het zelfvertrouwen van een (ex-)kankerpatiënt herstelden: 'Woorden schieten tekort'

'Als je graag sportief bezig bent, kan het traject waarin je terechtkomt als je kanker krijgt je ver terugwerpen', vertelt Kerkstra. In haar vrije tijd rijdt ze paard en zwemt ze, maar dat zat er door de ziekte lange tijd niet in. Bovendien had de kanker zoveel invloed op haar fysieke gesteldheid, dat ze haar lichaam opnieuw moest leren kennen. Dat gebeurde bij toeval in Bedum, waar Kerkstra zwemleraar Martijn Meier in zwembad De Beemden ontmoette.

'Ik raakte met hem in gesprek, legde uit dat ik graag mocht zwemmen, maar dat het allemaal niet zo makkelijk meer ging omdat mijn lichaam een flinke opdonder had gekregen door de kankerbehandelingen', legt ze uit.

Meier, die werd gegrepen door haar verhaal, bood aan te helpen, maar Kerkstra sloeg dat af omdat ze het niet kon betalen. 'Ik had toen geen werk en inkomsten meer', zegt ze teleurgesteld. Maar een week later belde Meier haar op. 'Hij wilde helpen en wilde daar helemaal niks voor terug.'

En zo maakte Kerkstra ineens deel uit van de zwemgroep van Meier, die haar begeleidde bij alle oefeningen. En juist die begeleiding zorgde ervoor dat ze stukje bij beetje weer de oude Jolien is geworden, zowel fysiek als mentaal. 'Inmiddels zijn de zwemlessen afgelopen, maar woorden schieten tekort om uit te leggen wat zijn gebaar voor mij betekend heeft', legt ze uit. 'Ik ben er door gegroeid en daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor.'

Om hem te bedanken schreef Kerkstra een bedankbrief aan Meier, maar daar blijft het niet bij. Ze wil hem ook via Expeditie Grunnen in het zonnetje zetten en daar zit een dubbele boodschap achter. Meier zwemt op 25 juni namelijk een route van 22 kilometer tussen Groningen en Appingedam voor Stichting Make a Memory. Een zwemtocht die in het teken staat van zijn overleden dochtertje Noa, die tien jaar geleden na drie dagen het leven moest laten vanwege zuurstoftekort.

'Nog steeds komen kinderen vroegtijdig of na de bevalling te overlijden. Om deze ouders te steunen is stichting Make a Memory opgericht', legt Meier zelf uit. 'Ik wil met de zwemtocht graag iets terugdoen voor de kracht die Noa mij heeft gegeven om die prestatie neer te zetten, maar ook voor alle ouders die nu nog niet weten wat de toekomst gaat brengen.'

Kerkstra hoopt dat iedereen die een euro kan missen, deze wil doneren aan Meiers zwemtocht. 'Dat is het minste wat ik voor hem terug kan doen', besluit ze.