Expeditie Nederland snapt wel dat westerlingen liever in Groningen wonen: 'Geen stress meer'

Hellen is de aanstichter van de verhuizing. 'Ik heb vroeger in Uithuizermeeden en Delfzijl gewoond en ik wilde al heel lang terug naar Groningen en Willem moest mee.'

Als ze nog maar net samenzijn, deelt Hellen hem mee dat hij Groningen maar beter leuk kan gaan vinden. Ze gaan er daarom direct een weekendje naartoe. 'Ik moest opbiechten dat ik nog nooit in de provincie was geweest. Alles was nieuw, dus ik was totaal onbevangen. Ik vond het geweldig. Hellen's opa leefde nog en was een ontzettend leuke man, dus we hadden allerlei aanleidingen steeds om te gaan. Het werd vanzelf mijn verlangen en droom om te gaan doen.'

Voor Hellen is het rust en ruimte die ze zoekt. 'Niet in de drukte en de hectiek. We woonden in een rijtjeshuis en zaten allebei veel op kantoor. Ik heb heel veel in de auto heen en weer gezeten naar Rotterdam, Waddinxveen en Alphen aan den Rijn en dan sta je in de file en iedereen is opgejaagd en chagrijnig. Dat heb ik nu niet meer.'

Vanaf 2015 zoeken ze naar een geschikte plek in Groningen. Ze vinden in Ulrum een boerderij met kamers voor verhuur. Het voldoet aan de belangrijkste eis: op het eigen erf kunnen werken. 'Het hoeft niet een b&b te zijn, dat is niet mijn langgekoesterde wens. Het had ook een camping kunnen zijn, maar iets waar je op je eigen erf kunt werken en buitenaf woont.'

Als de koop in 2018 rond is, moeten ze toch nog even wachten; de jongste zoon blijft zitten. 'We konden dit huis kopen met de afspraak dat we in 2019 hierheen zouden gaan. Hij had 20 mei zijn laatste eindexamen en 22 mei stond de verhuiswagen voor. We zeiden: we hopen dat je geslaagd bent, wij gaan!'

In Amersfoort leidden ze een echt stads leven. 'We gingen heel vaak naar bandjes in een café en concerten in andere plaatsen als Amsterdam.' Toch missen ze niks in Ulrum. Voor het rock-'n-roll-dansen dat ze graag doen, gaan ze naar Groningen en verder is er rondom Ulrum genoeg te doen, merken ze.

Willem: 'Er gebeurt verrassend veel vind ik. Het zijn eigenlijk allemaal kleine dorpsgemeenschappen, maar als je hier woont en je hebt geen zin om voor alles naar de stad te gaan dan organiseer je het zelf. Er is hier dus veel meer dan ik had verwacht.'

De mensen zijn er ook nog eens heel aardig en open, vindt Willem: 'Er wordt altijd gezegd dat Groningers stug zouden zijn, nou ik snap echt totaal niet waar dat op gebaseerd is. Je maakt veel makkelijker contact dan wat ik gewend was. Dat is zo prettig.'

Voor Willem is ook de weidsheid onbetaalbaar. 'Daar kan ik ontzettend van genieten. Die luchten en met noordwestenwind van de Wadden is het heerlijk fris, schoon: zo mooi!'

Voorlopig werkt Willem nog een paar dagen bij de gemeente Midden-Groningen om zeker te zijn van voldoende inkomen. Door de coronajaren is het nog wat gissen wat de bed & breakfast precies oplevert. Duidelijk is al wel dat het hard werken is, met name in de zomer.

Hellen: 'Aan het eind van het seizoen ben je daar wel moe van.' Toch maakt het niet uit, zegt Willem: 'Het is zonder stress. Je werkt wel hard, maar we zijn veel buiten en dan ben je aan het einde van de dag moe, maar voldaan.'

De twee zijn gelukkig in Ulrum. Hellen: 'Ik ga heel vaak fotograferen, dus als ik de hond uit ga laten en ik zie al: het is mooi licht, dan neem ik de camera mee. Ik heb al honderden foto's van hier voor de deur met allemaal verschillende luchten. Daar kan ik echt ontzettend van genieten, als je mooi licht hebt. '

Willem: 'Je bent op een gegeven moment op de leeftijd dat je je realiseert: je zou bij wijzen van spreken ieder moment om kunnen vallen. Dus ik had zoiets van: het heeft geen zin het uit te gaan stellen.'

Hellen: 'De bedoeling is wel dat we hier nog behoorlijk lang blijven wonen. Zo'n plek vinden we nooit meer natuurlijk.'