Levende standbeelden in Borg Verhildersum: 'Het geheim is meditatie'

Het initiatief kwam van Caroline Pernis. Ze kreeg het idee naar aanleiding van de tentoonstelling Juliana, een leven in poppen, die in de Borg viel te bewonderen. 'Op internet ben ik vervolgens gaan rondkijken, en zo kwam ik op de website van Eveline Beuman. Ik heb haar vervolgens gebeld, en sindsdien ben ik besmet.'

Pernis wilde de 'standbeelden' laten vertolken door mensen die zichzelf konden opgeven. 'Ik kreeg hele enthousiaste reacties, wat heeft geresulteerd in tien mensen die hier vandaag zijn.' Opvallend genoeg zijn het alleen vrouwen. 'Aanvankelijk waren er ook mannen bij, maar die zijn afgehaakt. Geen idee waarom...'

De deelnemers kregen eerst een workshop, waar hen werd geleerd hoe ze een standbeeld moeten spelen. Vervolgens gingen ze naar de Borg waar ze werden bekeken door het publiek.

Wat er zo moeilijk aan is, aan het spelen van een standbeeld? 'Het ervaren van de stilte', zegt Beuman, de ontwerpster/bedenkster. 'Het wennen aan het feit dat mensen naar je kijken. Het ontmenselijken ook, het feit dat je er echt even helemaal anders uit komt te zien. Daar krijgen ze een aantal tools voor.'

Wat het geheim is om zo goed mogelijk een standbeeld te spelen? 'Meditatie', zegt Beuman, die veel talent bespeurt. 'De deelnemers nemen het heel serieus. Ze willen het écht leren.'

Eén van de deelnemers is Marieke Hoogland uit Ulrum. Ze las de oproep in de krant en was meteen enthousiast. 'We hebben eerst les gekregen in het verstillen', zegt ze, 'in het voelen van de rust, in het rustig krijgen van de ademhaling. Ook hebben we geoefend in het staccato bewegen, zoals een robot.'

Waarom ze zichzelf heeft opgegeven? 'Ik vind toneelspelen leuk, en heb affiniteit met oude kledij. Om dit dat dan ook te leren, is natuurlijk weer een heel ander level.'