Kinderombudsman wil van jongvolwassenen uit bevingsgebied horen 'wat de impact op hun leven was'

'Jongeren zeggen: onderzoek, onderzoek, nog meer vertellen, er verandert toch niks', vertelt Kalverboer in gesprek met Radio Noord. 'Dus de bereidheid van jongeren om iets te zeggen, is niet zo groot. Terwijl het wel de enige manier is om ook iets te doen aan hun situatie en de manier waarop zij verder geholpen kunnen worden. Maar ik snap het als jongeren zeggen dat ze er gewoon geen zin meer in hebben.' Ze roept jongeren die hun verhaal tóch willen vertellen op zich te melden.

Vijf jaar geleden waarschuwde Kalverboer met het rapport Vaste grond gezocht dat er te weinig aandacht is voor de situatie van kinderen en jongeren in het aardbevingsgebied. Door vragenlijsten uit gesprekken die zijn gevoerd, kwam een beeld naar voren dat kinderen en jongeren terughoudend waren om te vertellen over aardbevingen en de gevolgen op hun leven. Kalverboer zoekt daarom contact met een oudere doelgroep, omdat zij makkelijker kunnen reflecteren op wat ze hebben meegemaakt. 'Ze zijn wat verder in hun proces, en kunnen daardoor makkelijker zeggen wat ze in hun jongere jaren gemist hebben en waar ze nu behoefte aan hebben.'

Volgens Kalverboer kan ze daardoor leren wat nodig is om de pijn voor de generatie die nu nog kind is te verlichten en ze beter te helpen.

'Veel kinderen die er midden in zitten, realiseren zich helemaal niet zo dat hun leven anders is. Dat is ook precies de reden dat ik graag met jongeren praat die niet meer in de situatie zelf zitten, maar zich met terugwerkende kracht realiseren wat voor impact het heeft gehad.'