Ibrahim ging van Ter Apel naar Almere: 'Weer kunnen douchen was een geweldige ervaring'

De Syrische Ibrahim, die donderdag nog tegen RTV Noord zei zich onveilig te voelen voor het aanmeldcentrum, verbleef vier nachten in de buitenlucht in Ter Apel. 'Dat is niet zoveel, maar het voelde als een maand', zegt hij nu.

Net als veel andere asielzoekers werd hij net na middernacht op zaterdag opgehaald door een van de bussen die asielzoekers naar een andere locatie in Nederland bracht. 'We probeerden eigenlijk de eerste bus te pakken, maar dat redden we niet. Dat is echt een gelukkig toeval geweest, want die ging naar Utrecht, en die mensen zijn nu geloof ik alweer terug in Ter Apel. Onze bus ging naar Almere.'

'Het was twee uur 's nachts en het regende, we waren doodmoe, het was verschrikkelijk. Maar toen we aankwamen waren er veel mensen om ons te helpen. Er waren vier kamers beschikbaar voor onze groep van vijftig mensen; ik slaap op een kamer van twaalf bedden. Ik heb een goede nacht gehad. Het voelt hier luxe. Alles is schoon. Weer kunnen douchen was een geweldige ervaring. Maar ook nodig; sommige mensen hebben huidziektes.'

Na Ter Apel valt vooral de vriendelijkheid van de mensen in Almere Ibrahim op. 'In Ter Apel was alles agressiever, stressvol en intens. Hier is het kalm. Als je eten krijgt, kan je gewoon naar een tafel gaan. Mensen vragen of je nog wat nodig hebt. Nu kan ik zelf goed Engels, maar er is hier ook een tolk die het Engels vertaalt naar het Arabisch. Het zijn kleine dingetjes, maar ze betekenen veel. Hier is weer menselijkheid. Waardigheid.'

Ibrahim is nog niet vrij van zorgen. 'Andere groepen zijn alweer terug naar Ter Apel. De mensen hier zeggen dat ze nieuwe kamers klaarmaken. Misschien heb ik wel het geluk, dat we naar Budel (een azc in Brabant, red.) mogen en verder in de immigratieprocedure mogen komen. Dat dit net een groep is, omdat we maar met vijftig zijn, die verder kan. Maar niemand weet wat er gebeurt. Ik ben bang om terug te gaan naar Ter Apel. Ik hoop dat ik daar nooit meer hoef te komen.'

Toch zag Ibrahim ook lichtpuntjes tijdens zijn verblijf in Ter Apel. 'Ik wil m'n waardering uitspreken voor Nederlanders en mensen uit de buurt die kwamen helpen om te koken bijvoorbeeld, of een nachtje mee wilden slapen. Ik kreeg berichten dat mensen zich schaamden voor hun land en zich schuldig voelden. Dat was heel lief bedoeld.'

Maar, zegt Ibrahim: 'Het is geen oplossing, wel heb ik nu weer een beetje hoop dat de toekomst goed kan zijn.'