Teleurgesteld in asielbeleid: fractievoorzitter zegt CDA Westerwolde vaarwel

‘Natuurlijk begrijp ik wel dat partijleider Wopke Hoekstra niet ineens bij mij op de stoep staat. Maar überhaupt niks van je laten horen als landelijke top, dat is wel weer het andere uiterste.’

De teleurstelling bij Hemmen begon volgens haar zo’n anderhalf jaar geleden, toen het CDA overhoop lag met Pieter Omtzigt. ‘Een groot deel van de leden was teleurgesteld in de partijleiding. Maar dat wist ik uiteindelijk van mij af te zetten onder het mom van: landelijk is het wat het is, zolang ik mij lokaal maar kan vertegenwoordigen.’

Dat kon voor haar gevoel, totdat de asielcrisis in Ter Apel de kop opsteekt. Het is al maandenlang veel te druk bij het aanmeldcentrum. Zo druk, dat het geen uitzondering meer was dat er honderden asielzoekers buiten de poorten moesten slapen. Binnen was geen plek.

Hemmen ziet het met lede ogen aan en doet in een videobericht een noodkreet naar Den Haag. ‘Daar kwam gewoon helemaal geen reactie op. Ik snap wel dat de partij niet met één toverslag alle problemen in Ter Apel kan oplossen. Maar ik verwacht wel dat ze naast ons komt staan in zo’n belangrijk dossier. Er wordt gewoon weggekeken. Dat was voor mij de druppel.’

Na anderhalf jaar twijfelen, hakte Hemmen vrijdag de knoop door. ‘Sommigen vinden dat ik in de partij had moeten blijven, omdat je dan meer invloed op de partij kunt uitoefenen. Maar ik wil geloofwaardig zijn. En dat gevoel heb ik niet meer.’

Daarom gaat ze door als onafhankelijk raadslid. De naam van haar eigen partij? Hemmen begint hard te lachen. ‘Lijst Hemmen, haha! Ik heb nog geen betere naam bedacht. Dat is best ingewikkeld hoor.’

Hemmen is geen onderdeel meer van het CDA en heeft dus ook geen fractiegenoten of steunfractie meer. ‘Ik moet alles opnieuw opbouwen. Maar ik denk toch dat ik dan meer kan bereiken. Ik kan veel meer vanuit mijn eigen overwegingen standpunten innemen en hoef geen rekening meer te houden met het keurslijf.’

Hemmen is geboren en getogen in Ter Apel en zit sinds 2014 namens het CDA in de gemeenteraad van Westerwolde. Al had het volgens haar ook best het ‘DA’ kunnen heten, want met de ‘C’ heeft ze niet zoveel. Zij legde bij haar installatie daarom ook niet de eed, maar de belofte af.

‘Ik ben katholiek opgevoed, maar heb daar lang geleden afstand van gedaan. Mijn man en ik zijn al 25 jaar samen, maar wij zijn uit principe niet getrouwd. De kinderen zijn niet gedoopt en gaan naar een openbare basisschool. Dat zijn altijd heel principiële keuzes geweest.’

Wat ze dan al die jaren bij het CDA deed? ‘Dat was toeval. Iemand van het CDA vroeg of ik voor hen in de raad wilde. In de standpunten kon ik me goed vinden, met het christelijke heb ik gewoon niks. En ik hoef vanaf nu in verkiezingstijd ook niet meer verplicht naar de kerk toe om zichtbaar te zijn voor de achterban’, zegt ze met een harde lach. ‘Ik heb me altijd gevoegd in de CDA-jas, maar dat hoeft nu niet meer.’