Ingrid's bevingsblog: De bewonersadviesraad die niemand mag kennen

In Groningen is een nieuwe vorm van democratie uitgevonden, de kelderdemocratie. Een niet door de bewoners gekozen adviesraad, waarvan de leden het er nog niet over eens zijn of ze in de openbaarheid willen treden. Ik zie het voor me.

In de donkere, vochtige kelder van het kantoor van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) komen de leden van de raad in het geheim bij elkaar. Er wordt geen namenrondje gehouden, dit om te voorkomen dat er onverhoeds een naam uitlekt. Notulen worden niet gemaakt, want die kunnen in verkeerde handen terechtkomen.

Alleen één naam is wel bekend: Derwin Schorren, voormalig vice-voorzitter van de Groninger Bodem Beweging (GBB). Hij is met het idee gekomen van een bewonersadviesraad, hij heeft de raad samengesteld en hij is de voorzitter. Wat ook bekend is, is dat de raad gevraagd en ongevraagd advies gaat uitbrengen aan de NCG, de club die de versterking van onze huizen regelt. Waar die adviezen over gaan en wat de status van die adviezen is? Geen idee.

In Groningen is vertrouwen een schaars goed. Daar moet je heel voorzichtig mee omgaan. Wat je niet moet doen is een willekeurig gezelschap bewoners, van wie we de namen niet weten en die wij niet gekozen hebben, voor ons het woord laten doen. Zo’n adviesraad heeft geen recht van spreken namens alle bewoners. Een geheime bewonersadviesraad, zijn ze nou helemaal gek geworden?