Door de mand: Kees Vlietstra verbaast zich over dug-out-bewoners

Kees Vlietstra
Kees Vlietstra © RTV Noord
Vorige week zondag. Helpman 5-Hoogezand 4. Het regent. De gasten zijn veel en veel beter maar krijgen de bal maar moeilijk achter onze gelegenheidskeeper Hero. Dat komt niet alleen omdat Hoogezand regelmatig de bal over de goal en zelfs over de zes meter hoge ballenvanger richting de Hortus schiet maar ook door Hero zelf. Hero pakt namelijk bijna alles.
Vier keer hoeft hij maar te vissen en dat is in de huidige competitie ver onder onder het gemiddelde van Helpman 5. Nee, Hero is in vorm. Zijn mooiste redding is een ziedend afstandsschot van binnen de elf meter die hij klemvast pakt. Met zijn kin. Hero heeft, moet u weten een markant hoofd met een imposante kaaklijn die ter hoogte van zijn kin uitmondt in een gebied zo groot als het werkeiland Neeltje Jans. Met die kin dus pakt hij het bewuste afstandsschot van de Hoogezand spits klemvast. Hij valt wel achterover. Met bal en al. Net niet over de de doellijn. Wel een beetje groggy.
De scheidsrechter van dienst, Team Hoeboer, schreeuwt naar de Helpman-bank dat er even iemand moet komen voor een blessurebehandeling. Met een waterzak. In de dugout kijken we elkaar schouderophalend aan. Wij hebben geen waterzak. Jan stapt vanuit de dugout naar de dugout van de gasten. ‘Mogen we jullie waterzak even lenen?’ Met de waterzak van Hoogezand stiefelt Jan naar de onfortuinlijke keeper. Plens water over Neeltje Jans en Hero is weer het mannetje.
Team Hoeboer hervat de wedstrijd om na een minuut deze weer stil te leggen. Bloedneus Hero en of wij ook watten hebben om deze te stelpen. Jan neemt weer de afslag naar de dug-out van Hoogezand. ‘Moi, hebben jullie ook watjes?’ De coach van Hoogezand schudt van nee terwijl hij naar zijn bank in de dugout wijst waar drie wisselspelers onderuit gezakt hangen. ‘Heb alleen deze drie watjes.’
Een week later. Zondagmiddag. Lig op de bank in afwachting van FC Groningen-Fortuna Sittard op ESPN. Voorbeschouwing op Noord. En column schrijven. Op mijn telefoon. Letter voor letter. Met mijn wijsvinger. Heb mooi idee voor een verhaal over dug-outs. Bruggetje maken naar recente sportactiviteiten. Ben benieuwd naar die coach van Fortuna, die Spanjaard. Hoe gek hij doet. Buiten de dug-out.
13.37 uur. Telefoon. Jan Hartman. Ben ik altijd op mijn hoede. Jampie is een goede vriend maar ook altijd in voor een geintje. Open vragen stellen prent ik me in als ik opneem. ‘Moi Jampie, hou wodt?’ ‘Hé Keessie, wat denk je? Heb nog een kaart over voor de FC straks tegen Fortuna. Hattrick Club. Achter glas bier drinken. Ben je erbij?’
Voordat ik antwoord geef flitst in een flits de laatste keer dat Jan me uitnodigde voor een voetbalwedstrijd door mijn hoofd. Dat ging toen per sms. Heb het nog in mijn archief. WK 2010. ‘Hey maat! Heb twee kaartjes gewonnen voor de wedstrijd Nederland-Denemarken in Zuid-Afrika. Drie dagen verzorgd plus hotel… mag een vriend meenemen; zat meteen aan jou te denken. Zou jij die dag mijn grijze container bij de weg willen zetten? Alvast bedankt!’
Die Jan dus. En ja, een half uur later zat ik in het stadion met zweet op de kop van fietstocht Meerstad-Euroborg. Hattrick Club, achter glas. De FC speelt onsamenhangend. De Spaanse coach van Fortuna doet een one man show langs de lijn. Zit geen een keer in de dug-out, maar wint wel.
Na afloop wil ik snel naar huis. Column afmaken. Zal je altijd zien. Barricadeert die Z-side de hoofdingang. Op zoek naar Gudde. Verhaal halen. Alles leuk en aardig, maar daardoor kan ik het stadion niet uit. Daarom maar op het toilet column afgeschreven. Letter voor letter.
Denk in een keer weer aan ultiem dug-out verhaal. Uit het hoofd: Of hij zijn aansteker wel terug mocht. De vraag kwam van de zwerver die nu al bijna twee seizoenen in de dug-out op het korfbalveld van Nic. 'logeert'. De dug-out is een tweesterrenhotel voor onze zwerver. Houten bankje in een stenen huisje. De gemeente en de politie weten van deze illegale huisvesting maar hebben geen actie ondernomen. Gedoogbeleid op microniveau.
Vorige week zaterdag waren er al vroeg jeugdwedstrijden op het kunstgras aan het Boutenspad in de Wijert. Waarschijnlijk is de zwerver, we noemen hem heel gevat Ron, verschrikt wakker geworden van deze vroege bezigheden. Sommige ouders zagen Ron onder zijn rol vloerbedekking kruipen die hij als dekentje gebruikt en hals over kop de dug-out uitvluchten. Richting Papiermolen.
Ron had, bleek bij inspectie van de dug-out, een dolle nacht gehad. Eierschillen, zilverpapier, een lepel, een puutje shag en een aansteker had Ronnie in de haast laten liggen. En zijn vloerbedekking dekbed. Na een half uur, de kinderen hadden net pauze en zaten aan de ranja, kwam Ron verwilderd de kantine in met de vraag of hij zijn aansteker wel terug mocht. Dit werden keiharde onderhandelingen. Ron kreeg zijn aansteker als hij zou verhuizen.
Sinds vorige week slaapt hij dan ook niet meer in de dug-out van Nic., maar tien meter verderop, in die van de 'gasten'.
De FC gaat op winterstop. Benieuwd wie er in 2023 als coach in de dug-out zit.