Edwin Jongedijk in de voetsporen van Michael Jackson en David Bowie

Vijf nummers staan er op 'Terruge' en Jongedijk noemt het daarom dan ook een mini-cd en dat terwijl hij materiaal had voor een volwaardige cd. ‘Ik had wel meer nieuwe nummers, maar die lagen qua sfeer te ver uitelkaar en ik kon er geen mooi geheel van maken. De liedjes die goed bij elkaar passen, heb ik nu op deze mini-cd gezet’, vertelt Jongedijk.

Voor de opnames van de mini-cd schakelde hij de hulp in van Robin Muilwijk. In het verleden was hij de geluidsman bij optredens van Taneytown, een van de andere bands van Jongedijk.

‘Robin kende ik ook als schrijver van liedjes voor onder meer de Drentse streektaalzanger Leon Moorman. Zijn nummers hebben allemaal een bepaalde frisheid en energie en ze kwamen altijd terecht in de top drie. Dat vond ik heel tof en dus heb ik hem gevraagd of hij met mij deze mini-cd op wilde nemen.’ Jongedijk hoopte met het aantrekken van Muilwijk op een frisser geluid. ‘Ik zit als muzikant zelf al zo’n 25 jaar in hetzelfde referentiekader. Dan denk ik weer in de standaardinstrumenten en kom ik altijd weer bij mijn eigen americana-achtige geluid. Dankzij Robin is het nu muzikaal een stuk spannender geworden.’

De basis van 'Terruge' werd opgenomen in de No Pussy Blues Studio in Groningen. Daarna werkte Muilwijk alleen verder met de opnames. ‘Ik vroeg hem geregeld hoe het ging met de opnames,’ vertelt Jongedijk. ‘Maar hij wilde dan niks laten horen, omdat hij bang was dat ik te snel zou oordelen. Ik snapte dat wel, want hij is iemand die van alles uit wil proberen. Op een eerdere opname van hem maakte hij gebruik van het geluid van een druppende kraan, dat gaf een heel aparte sfeer. Ook heeft hij wel eens opnames achterstevoren gebruikt. Hij heeft me wel geleerd om niet te bang te zijn en om gewoon dingen te proberen en dan maar niet standaard een pianootje ofzo.’

Tot verrassing van Jongedijk schakelde Muilwijk ook de hulp in van Lars Koehoorn. ‘Ik ken Lars natuurlijk uit het Groninger muziekwereldje, maar ik wist niet dat Robin hem zou vragen voor de koortjes. Dat was een verrassing.’ De verrassing werd nog groter toen hij met Koehoorn en Muilwijk terecht kon in de legendarische Wisseloord Studio’s in Hilversum. ‘Dat was echt tof. We zijn er met zijn drieën naar toegegaan om er een dagje de opnames te mixen. Normaal zou dat een duur geintje zijn geweest, maar omdat Lars daar werkt viel dat gelukkig erg mee.’ Wisseloord is legendarisch omdat artiesten als André Hazes, Michael Jackson en David Bowie er platen opnamen.

'Terruge' is de opvolger van Jongedijks cd 'Holt en Stoal' uit 2016. ‘Ik had zelf heel erg de behoefte om weer met wat nieuws te komen. Twee jaar geleden is er nog wel een live-cd van mij verschenen en twee jaar daar weer voor de cd met de Troebadoers. Dus eigenlijk is er wel om de twee jaar wat gebeurd, maar ik was er nu wel weer aan toe.’ Behalve solo en met de Troebadoers speelt Jongedijk ook nog in de country-coverband Slow Movin’ Outlaws en is hij onlangs begonnen met de band Sunken Land waarvan eerdaags de eerste single verschijnt.

'Terruge' telt vijf liedjes en opent met de huidige hit 'k Wil ale Baaident'. ‘Dat is een liedje over hoe het gaat in een liefdesrelatie. Vaak is het hartstikke leuk, maar soms kan je er ook slim franterig van worden. Het nummer gaat erover dat onderaan de streep je allebei wilt omdat het erbij hoort.’

Het tweede nummer, 'In vrije val', gaat ook over de liefde. ‘Het gaat over onverschilligheid. Ook in de liefde. Je staat op het punt om iets te doen wat je beter niet kan doen. Dat je bijvoorbeeld een ex weer opzoekt en dat je denkt: de rest zien we morgen wel weer.’ In het derde liedje blikt Jongedijk terug op zijn tijd met zijn band Taneytown. Over de eerste keer dat ze op tournee naar Amerika gingen. Jongedijk schreef het samen met Joost Prinsen, de gitarist uit Taneytown. ‘Die tour was zo bijzonder, zo indrukwekkend. Vijf jongens waren we en dan stap je uit het vliegtuig in New York. Alsof je in een film bent beland. En dan gingen wij daar countrymuziek spelen voor mensen die elke dag in die muziek zitten. Een jongensdroom was het.’

De mini-cd vervolgt met het liedje 'Astoe hier noast mie ligst'. ‘Dat is in feite een heel puur, lief liedje. Bij mij zit er meestal een melancholisch ondertoontje in, maar dit is gewoon een liefdesliedje over het gevoel van als ze naast je ligt.’ 'Terruge' besluit met het stevigste liedje, 'Suker is gain medesien'. ‘Dat is een echte rocker. Het gaat erover dat suiker er makkelijker ingaat dan een zure appel, terwijl het soms verstandiger is om voor die zure appel te kiezen. Het gaat over iemand die zwelgt in de drank en het nachtleven, terwijl hij misschien beter aan zijn familie kan denken.’

Edwin Jongedijk woont in Gieten en is in het dagelijks leven werkzaam bij de politie in Zuidoost-Drenthe.