Kim (35) kreeg als eerste in Nederland een nieuw hart én nieuwe lever: ‘Ik voel me heel bijzonder’

De ingang van het Beatrixoord
De ingang van het Beatrixoord © Robert Pastoor/RTV Noord
Het begon met een telefoontje en eindigde met een nieuw hart én nieuwe lever. Kim (35) vertelt in gesprek met verslaggever Steven Radersma openhartig over de operatie waarin ze een nieuw hart én nieuwe lever kreeg.
De zware, en voor Nederland tot nu toe unieke operatie, ligt al weer een tijdje achter Kim als ik haar spreek in revalidatiecentrum Beatrixoord in Haren, waar ze op krachten komt. Kim ligt daar alleen op een kamer, half omhoog in een bed. Als ik de deur open zie ik een lachende en levenslustige jonge vrouw. Ze wil niet in het middelpunt van de belangstelling staan en vertelt haar verhaal daarom anoniem.
Beluister hier het gesprek tussen verslaggever Steven Radersma en Kim over haar ingrijpende operatie.

Ernstige hartafwijking

Kim werd geboren met een ernstige afwijking: het rechterdeel van haar hart ontbreekt. Door die afwijking functioneert ook haar lever niet naar behoren. Op 35-jarige leeftijd is haar conditie zo verslechterd dat ingrijpen noodzakelijk is: ‘Ik kon bijna niets meer en moest vaak slapen. Ik hield ook veel vocht vast. Werken en andere activiteiten gingen niet meer. Mijn lever zou het misschien nog drie tot vijf jaar uithouden.'
Haar artsen oordelen dat er snel ingegrepen moet worden. Kim is nu nog in voldoende conditie om een zware operatie te kunnen ondergaan. Ze staat op de lijst voor een bijzonder gecompliceerde ingreep, waarbij hart én lever tegelijkertijd worden getransplanteerd. Het wachten is op een donor die beide organen kan leveren.
Als ik vergelijk wat ik nu kan ten opzichte van hoe het was vóór de operatie, is het onvoorstelbaar
Kim
‘Toen ik wist dat ik op de lijst stond ben ik al naar Beatrixoord gegaan om aan te sterken', blikt Kim terug. 'Ik wilde in een zo goed mogelijke conditie zijn voor de grote operatie die me te wachten stond. Het telefoontje dat er een donor was kwam al heel snel, ik had dat niet verwacht. Ik schrok, ik heb gelijk mijn spullen gepakt, een beetje in paniek eigenlijk. Ik heb mijn familie en partner kunnen bellen zodat die naar Groningen konden komen en toen kwam de ambulance al om me op te halen. Ik had dubbele emoties: ik was blij dat de organen er waren, maar vond het ook heel spannend.’

'Ik kon helemaal niets meer'

En dan volgt de operatie, waarbij zeventien specialisten en dertig ondersteuners bijna 24 uur bezig zijn om het donorhart en de donorlever te transplanteren. ‘Na die operatie heb ik nog een hele tijd op de intensive care gelegen. Ze hebben me drie weken in slaap gehouden. Toen ik wakker werd kon ik niets meer, de spiermassa was weg, ik was eigenlijk mezelf niet meer.'
Ik voel me bijzonder
Kim
'Zelfs het optillen van mijn hand lukte niet. Dat was een heel gekke gewaarwording. Ik ben nu bezig alles weer te leren, het gaat de goede kant op maar ik ben nog wel moe. Ik loop ook alweer, al is het soms nog achter een rollator. De benen zijn soms nog wat wankel maar de rest doet het goed. Als ik vergelijk wat ik nu kan met hoe het was vóór de operatie is het onvoorstelbaar.'

Binnenkort naar huis

Kim: Ik kan naar verwachting over drie tot vier weken naar huis om daar verder te revalideren met hulp van mensen om me heen. Dat zal ook nog een lange weg zijn.’
Hoe voelt het voor haar om de eerste in Nederland te zijn die op deze manier geopereerd is? ‘Ik vind het wel een beetje gek en ook spannend, het was voor het eerst, maar ze gaan ze gaan niet zomaar iets doen. Als ze denken dat het niet kan doen ze het niet. De operatie is heel goed voorbereid, toch zaten er zeker risico’s aan, maar ik heb er vertrouwen in gehad. Ik voel me bijzonder, mooi dat dit kan, want anders zat ik hier niet zo’.

Toekomst

Kim wil straks weer volwaardig gaan meedraaien in de maatschappij: ‘Ik was doktersassistente, dat wil ik weer oppakken, maar ander werk mag ook. En ik wil graag gaan reizen, bijvoorbeeld om het noorderlicht eens te zien.’