Telefoon verongelukte Jaap na 15 jaar teruggevonden op bodem van sloot in Den Horn

Thuis, op de bank in hun knusse huis in Aduard, vertellen Janny en Lieuwe van der Slacht vol liefde over Jaap, een van hun twee zoons. Jaap werd niet ouder dan zeventien jaar. Op 29 augustus 2008 botste hij ’s nachts met zijn scooter tegen een boom. Hij was op slag dood. Zijn lichaam werd later die nacht gevonden in de sloot langs de weg.

‘Jaap was een heel bijzondere jongen’, zegt moeder Janny. ‘Ik noemde hem mien lutje moeske. Hij was heel zachtaardig en op de havo van het Kamerlingh Onnes een mediator die ruzies hielp oplossen.’

‘Hij schreef ook gedichten en deed met succes mee aan een poëziewedstrijd op school’, vult vader Lieuwe aan. ‘Kijk, een van zijn gedichten staat nu op zijn graf in Den Ham’, zegt hij, terwijl hij op zijn smartphone een piekfijn onderhouden graf in Den Ham laat zien. ‘Jaap ligt daar naast mijn ouders.’

Janny: ‘Jaap was veel bezig met fotografie en wilde professioneel fotograaf worden. Hij was altijd in de weer met zijn telefoon om foto’s te maken, hij maakte al selfies ver voordat anderen dat deden Ja, zijn telefoon was zijn alles.’

‘Daarom vonden we het ook heel belangrijk om zijn telefoon, een Samsung, terug te vinden’, zegt Janny. ‘We hebben natuurlijk wel gezocht, maar nooit wat gevonden. De vraag waar de telefoon gebleven was, bleef ons bezighouden. Nu hebben we eindelijk een antwoord.’

Jaap was in de nacht van zijn dood op zijn nieuwe scooter (‘met mooie, rode en witte accenten’) op weg van Zuidhorn naar Aduard. Hij was met zijn beste vriendin Lisa naar een feest in Zuidhorn geweest en had haar thuisgebracht. Op weg naar huis ging het vreselijk mis.

Het is Lisa, die inmiddels in Den Haag woont, die de zoektocht naar de telefoon in gang heeft gezet. ‘Zij zag op televisie een item over de Recovery Divers, die elders in het land een vermiste telefoon hadden gevonden’, zegt Janny. ‘Zij heeft gevraagd of ze in Den Horn wilden komen zoeken en dat wilden ze. Ze kwamen met z’n tweeën, Jochem en Dave. Dave ging de sloot in met een metaaldetector. Eerst vond hij een batterijtje, en na een paar minuten haalde hij de telefoon naar boven. Hij had vastgezeten tussen de wortels van het riet. Het deed me heel veel om die telefoon terug te zien.’

‘Ik ben die jongens heel erg dankbaar’, vervolgt Janny. ‘Ze zijn hier helemaal uit Rotterdam naartoe gekomen om dit karwei tegen een onkostenvergoeding te doen. Fantastisch!’

De zwaar gehavende telefoon heeft vijftien jaar onder water gelegen, maar toch bestaat er volgens Janny en Lieuwe een kans dat er nog foto’s teruggehaald kunnen worden. ‘Onze zoon Tijs heeft deskundigen ingeschakeld die daar mee bezig zijn’, zegt Lieuwe. ‘We moeten afwachten of dat wat oplevert.’

‘Jaap was voor het ongeluk net terug van een trip naar Londen’, vervolgt Janny. 'De foto’s die hij daar maakte had hij al met ons gedeeld. We hopen vooral dat er foto’s terug te vinden zijn van die laatste avond. Dat zou heel erg mooi zijn. Dat zijn dan de laatste foto’s die Jaap heeft gemaakt.’

‘Wat er daarna met de telefoon gebeurt? Dan leggen we 'm op zijn slaapkamer, die nog steeds intact is, naast de andere bezittingen die hij op de avond van het ongeluk bij zich droeg. Dan hebben we alle persoonlijke spullen weer terug.’