Ingrid's bevingsblog: Hou op, hou op, hou op
Ingrid Verbeek schrijft over haar leven met aardbevingen: 'Er gaat niets boven wonen in het prachtige Groningen. Dit is mijn land. Ik schrijf over de bewegende grond onder mijn voeten, de impact op mijn leven en de onzekerheid over de toekomst.'
Beste Regina Bouius,
Bij het lezen van de open brief die u, als nieuwe Nationaal Coördinator Groningen, aan de inwoners van het Groningse gasbevingsgebied heeft gestuurd, overviel mij een immens gevoel van déja-vu. Oh nee hè, niet weer meer van hetzelfde. Hoeveel van dit soort brieven vol beloftes heb ik al niet gehad, afkomstig van de NCG, het CVW, de NAM, de TCMG, de IMG of welke club dan ook: we gaan het beter doen, we gaan het sneller doen, we gaan het samen met u doen.
En hoeveel informatiebijeenkomsten over de versterkingsoperatie zijn er sinds Huizinge 3.6 wel niet geweest. Ik herinner me de hoopvolle zalen bij NCG-showman Hans Alders (2016) en de boze zalen bij de (13?) bijeenkomsten van de gemeente Loppersum (2018), waar een gebiedsmanager van de NCG gebakken lucht stond te verkopen. In beide gevallen gloedvolle betogen dat het goed zou komen, dat onze huizen in rap tempo veilig gemaakt zouden worden. En wat is daarvan terechtgekomen?
U sluit uw brief af met de woorden: ‘Achterom kijken heeft weinig zin’. Ik denk dat het verstandig is dat wél te doen. Met uw brief treedt u namelijk in de voetsporen van eerdere NCG’s, waarvan er geen één geleverd heeft wat hij beloofde. U borduurt gewoon voort op diezelfde loze beloftes: ‘We willen met u in gesprek en naar u luisteren. Daarom gaan we het gebied in om u te ontmoeten en van uw ervaringen te leren‘.
Hou op, hou op, hou op.
We hebben de afgelopen jaren al eindeloos verteld waar we tegenaan lopen en wat we willen: net zo veilig wonen als de rest van Nederland. Niet in 2028, maar nú.
RTV Noord plaatst regelmatig de blogs van Ingrid door. Lees hier meer blogs op haar website.
