Rotterdammers willen Vlagtwedde nooit meer verlaten: 'Het is hier prachtig'

Presentator Ronald Niemeijer rijdt met het oranje busje van Expeditie Grunnen langs het spandoek. 'Cees nu 70 tinten grijs', staat erop. Enthousiast begroet Cees het team van het tv-programma. 'Ken je ons wel?', vraagt Ronald. Cees schudt lachend zijn hoofd. 'Nee, ik heb geen idee.'

De huiskamer zit vol visite waarvan de helft niet uit Groningen komt. 'Dit is familie uit Rotterdam', vertelt Cees. 'Vier jaar geleden ben ik hier met mijn vrouw Adri gekomen. Ik werkte toen nog op kantoor en was ondertussen op Funda aan het kijken. We wilden eerst naar Texel verhuizen, dus daar richtte ik me op, totdat mijn zoon mij attendeerde op dit boerderijtje in Vlagtwedde.'

'Dus eigenlijk is het mijn schuld dat ze uit Rotterdam weg zijn gegaan', lacht zoon Richard de Wild. 'Ik kom hier zelf om de zoveel tijd op bezoek. Het is hier mooi en stil. In Rotterdam is dat anders.'

'We waren gelijk verkocht', zegt Adri. 'Het is hier zó rustig. Een hele mooie plek.' Cees wijst ondertussen naar buiten. 'Vanochtend liepen er nog drie reeën voor de deur. Dat is toch prachtig?'

Op het terrein heeft Cees ook plek voor een Amerikaanse truck. 'Ik ben altijd vrachtwagenchauffeur geweest en heb heel Europa gezien. Ik had een bedrijf met vijftien vrachtwagens en deze wilde ik graag houden. Het is mooi dat ik er plek voor heb. Ik heb zelfs een plek voor een café!'

Cees loopt met Ronald richting de schuur. De binnenkant is helemaal ingericht als bruin café. 'En hier proosten we dan. Op het leven en nu op mijn zeventigste verjaardag.'