Raakt Groningen straks honderden Britse studenten kwijt?

De samenstelling van de Groningse studentenpopulatie is de afgelopen tijd snel veranderd. Vroeger werd de Poelestraat op donderdagnachten vooral door Friezen, Groningers, Drenten en Tukkers bevolkt. Tegenwoordig kom je niet ver meer als je vriendelijk in het Nederlands vraagt of iemand zijn Swapfiets even voor je aan de kant wil zetten.

Op de Zernikecampus is het beeld niet anders. De internationalisering heeft niet alleen de universiteit, maar ook de stad als geheel verrijkt. Ik ben ervan overtuigd dat de toenemende populariteit van de stad Groningen als vestigingsplaats (het Financieel Dagblad schreef er in oktober nog uitgebreid over) er voor een flink deel aan te danken is. Vormt Brexit wat dit betreft een bedreiging, of biedt het juist kansen op meer?

In m'n vorige blogs gaf ik steeds aan dat antwoorden op vragen sterk afhangen van de vorm die Brexit uiteindelijk zal krijgen. Het spijt me oprecht, maar ik moet in herhaling vallen.

Hopelijk zullen we binnenkort weten op wat voor manier het Verenigd Koninkrijk de EU verlaat. Na twee weken waarin de ongelooflijkste gebeurtenissen elkaar in een onnavolgbaar tempo opvolgden zijn zelfs de grootste deskundigen amper iets wijzer. Het levert avond na avond theater van de bovenste plank op, maar laten we vooral blij zijn dat de vorming van een nieuw college van Gedeputeerde Staten bij ons geruislozer verloopt.

Hoe zit het met de studenten? Onze universiteit kent voor elke opleiding twee collegegeldtarieven. Iemand uit Nederland of een ander EU-land die hier een bacheloropleiding economie komt doen betaalt het lage tarief, dat is ruim tweeduizend euro per jaar.

Dat tarief geldt nu dus ook voor Britse studenten. Momenteel zijn dat er iets meer dan 450. Voor hen is alvast geregeld dat ze dat bedrag blijven betalen tot het einde van hun studie.

Maar voor nieuwe Britse studenten wordt het een heel ander verhaal wanneer het VK zonder verdere afspraken uit de EU verdwijnt. Voor Phil from Liverpool gaat dan het hoge tarief voor niet-EU studenten gelden, bijna negenduizend euro per jaar. Phil zal dus niet zo snel naar Groningen komen, zeker als hij onduidelijkheden over verblijfsvergunningen en dergelijke in z'n overwegingen meeneemt.

Toch zal er in de stad eerder meer dan minder Engels te horen zijn. Wel zal die taal er vaker met stevige accenten worden gesproken, denk ik.

Waarom? De beste universiteiten in het VK zijn ook meteen de meest prestigieuze universiteiten van heel Europa. Een diploma van Cambridge, Oxford, London School of Economics of Imperial College opent deuren, overal in de wereld.
Als verdere Brexit-afspraken op dit gebied uitblijven, komt daar voor getalenteerde Spanjaarden, Tsjechen en Italianen wel een heel stevig prijskaartje aan te hangen. Een Spaanse die straks in Cambridge een opleiding Economie en Milieu wil volgen gaat daarvoor bijna 20 duizend pond per jaar betalen, meer dan twee keer zoveel als nu.

Voor Raquel uit Barcelona zal Groningen dus weleens een aantrekkelijk alternatief blijken te zijn: ons universitaire onderwijs heeft een uitstekende reputatie en de RUG biedt veel opleidingen in het Engels aan. En het lage collegegeldtarief voor EU-studenten biedt haar ruimte in de portemonnee om eens een nachtje in de Poelestraat door te halen.

- 5. Raakt Groningen straks honderden Britse studenten kwijt?
- 4. Staan er na Brexit nog Britten op d'Olle Grieze?
- 3. Geen eierballen voor de Britten
- 2. Hoe denken noordelijke ondernemers over de Brexit-impact?
- 1. Ook Stad en Ommeland zullen Brexit voelen